|
| |
| |
| |
Het XXXVI harplied.
Toon. Het plag te zyn.
Verdwaast en vreemd van regt en réden,
Met glimp van Godsdienst-plechtighéden
Al schoon verbloemt,, van vroomheid roemd,
Verstrekken hem,, een tégen-stem,
Dat zynen mond,, en 's herten grond
Ja 'r slegts mé'e spélen.
By d'eer gevoegt van schat en stàten,
Wat help 'et voor die d'ondeugd hàten?
Die zullen 't zien,, niet een van dien,
(Hoe fyn hy weet te pràten)
Die 'r vroeg en laat,, méde ommegaat,
Of elk zal'klaar deur-schouwen,
Dat hy met God,, en Godsdienst spot:
Van aardsch geluk gevleid en zégen,
Speeld hy zyn roll' by duistre wégen.
Gods vreeze is weg,. dog 't òverlegg'
Ook 's nagts ter rust gelégen,
| |
| |
Wil nog dien schyn,, van deugdig zyn,
Met vroomheids naam doen doopen:
Om dit sieraad,, ook tot zyn staat,
Gy God en schepper aller dingen!
Moet d'eer van Uwe goedheid dringen!
Niet binnen zyne kringen.
Uw' waarheid praald,, vol glans en straald
In diepte zinkt,, zy né'er, en dringt
Veel vastér dan de grond der bergen.
Door alles héne, en stootzig nergen.
Uw' mildheid geeft,, al wat 'er leeft
(Wie kan U meerder vergen?)
't Zy beest, 't zy Mensch,
En kleed en dek,, na lyfs gebrek,
Hebt Gy voor 't Menschdom ooit gedragen!
Zyt Gy ons nog in bange vlàgen!
Wat dierbren schat,, wat heil is dat!
Dat, als de booze ons jàgen,
Wy dan ter nood,, in Uwen schoot,
Daar ons Uw' vleugelen dekken;
Ons mògen still,, na lust en will',
| |
| |
Van Uw' vol-zoet-gepropte goed'ren,
Verzàdigt herten en gemoed'ren:
Versterkt, Vertroost,, in d'alderboost'
En zwaarste tégenspoeden;
Ja ons te met,, zoo voed en vett',
Dat we (in U weg gezonken)
Deur - vròlykt zyn,, van hémel-wyn,
O God! Die 't all' zyn ligt moet géven,
Van alle zàligheid en léven,
Voor elk, 't zy wie,, en hoe men die
Meer nàdert, hoe men, éven,
Dien hémel-val,, volmaakter zal
En in Gods heil,, tot hooger peil
Gy steun en staf der trouwe zielen!
All' die ootmoedig voor U knielen,
Met Uw' genà,, en slàze gà!
O! stuit den voet,, en trotsen moed
Van die, zoo ménigwerven,
My heeft geplaagt, en nog najaagt,
Is my Vergund, Ik zie de booze
| |
| |
Terwyl hy bloeid, gelyk eén rooze
Van steel gesné'en, hy stuist daar heen:
Dien slag t'ontgaan,, of kort daar aan
Zig wéderom t'herstellen,
't is ydel: want,, Uw' straffe hand
|
|
Auteursrechtvrij