De koninklyke harp-liederen
(1698)–Cornelis van Eeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 110]
| |
Zig veinzende te ràzen,
Als een dwàzen.
2.[regelnummer]
Naar hy de doodsche stéten,
Van Sauëls wreeden schigt
Ontdook, en was gewéken
Van voor zyn aangezigt,
Tot in des vyands landen,
Magt en handen.
3.[regelnummer]
En ziende zig daar wéder
Bezet en in de klem,
Indien de wraak van léder
maar trekken wilde op hem,
Daar uitgang was nog òpen
Om t'ontloopen.
4.[regelnummer]
Alleen een wyze zotheid,
Was 't middel om t' ontvlie'en
't Geweld van zulk een Godheid,
Die nooit in 't hert kan zien:
Ja veel door eigen oogen
Word bedrògen.
5.[regelnummer]
't Bekrabb'len van de deuren,
Het zeever in den baard,
Heeft hem voor zot doen keuren:
En Achis slappen aard,
Liet hem voor 't ondervràgen,
Héne jagen.
6.[regelnummer]
Maar zynde dus ontsprongen
Het kwaad zoo zeer gevreest,
Vond hy zig aan gedrongen,
Met kragt in ziele en geest,
Van vreugd zyn tongh te pàren
Met zyn snàren.
7.[regelnummer]
Des heeft hy opgehéven,
Dit heerlyk lof-gedigt.
Ik ben (zeide hy) myn léven,
Aan God myn Heer verpligt:
Om tot zyne eer te kwélen
En te spélen.
| |
[pagina 111]
| |
8.[regelnummer]
Ik kan my niet bedwingén!
Den geest wil bòven kragt,
Den lof myns Gods opzingen,
Voor zyn bemind geslagt:
En daar 't all' zyn verkooren
Zaad zal hooren.
9.[regelnummer]
Wel aan 't nu reine zielen!
Wel aan myn Israël!
Kom by, om néêr te knielen
Voor God, en met gespel,
Zyn eere en groot vermògen,
Te verhoogen.
10.[regelnummer]
'k Hebb' uit myn diepste gronden,
Den Heer myn toeverlaat
Gelieft, gezogt, gevonden:
Nooit heeft Hy my versmaad,
Om iets voor-heen bedréven
In myn léven.
11.[regelnummer]
Maar Hy gaf my zoo vriend'lyk
Antwoorde op myn gebed:
En heeft daar op zoo ziend'lyk,
My uit gevaar gered,
En alle vreeze en schròmen
Wegh genòmen.
12.[regelnummer]
Dus zien de vròme, en spoeyen,
Met regt ook nà de Heer,
Gelyk een beek in 't vloeyen,
Schiet van 't gebergte né'er
En dat liet nooit haar kàken
Schaam-rood màken.
13.[regelnummer]
Ja geen' die in ellende
Tot Hem zyn toevlugt nam
Dat Hy zyn oor niet wende
En hulp reed néder kwam:
Om 't herte in kommer-vlàgen
t' Onderschràgen.
14.[regelnummer]
Hoe zullen dan ooit nooden
De vròme konnen schà'en,
| |
[pagina 112]
| |
Daar zoo veel van Gods bòden
Rondom gelégerd staan?
Die steeds in alle zàken,
Voor haar wàken.
15.[regelnummer]
Die (wie ze wil benaauwen)
Die zyn daar vaardig by,
Om haar de muil en klaauwen
Van haat en tyranny,
Slegs uit op roof en plukken,
Flux t'ontrukken.
16.[regelnummer]
Zie dan: wat ryke vlieten
Van heil en spoed en goed,
Stà'ig af en op haar schieten!
Ey proef hoe lief, hoe zoet,
Ooit alle deugdzinden,
God bevinden!
17.[regelnummer]
Zie: hoe die Hem vertrouwden,
Nooit by gebrek van brood,
Om haar by 't lyfte houden,
Gebléven zyn in nood:
Maar altyd hoe verlégen,
Voedzel krégen.
18.[regelnummer]
De jonge leeuwen zullen
Wel, moedig op haar kragt,
Gaan, om den romp te vullen,
Door veld en bos, ter jagt,
En egter nog by ty'en,
Kommer ly'en.
19.[regelnummer]
Maar die de Heer behàgen,
De volheid is haar lot:
Schoon zy daar niet na jàgen,
En hàren òverschot
Aan zwakke méde-léden,
Graag bestéden.
20.[regelnummer]
Dus kind'ren! laat u ràden,
Zyt gy opregt van grond,
En vraagt gy langs wat pàden
Men ooit Gods gunste ervond?
'K zal u de vreez' des Heeren
| |
[pagina 113]
| |
Zuiver leeren.
21.[regelnummer]
Staat gy na zulk een léven
Dat waarlyk léven heet?
En voeld gy u gedréven,
Te léven dat geen leed
Nog wanlust, u zal knàgen
In uw' dàgen?
22.[regelnummer]
Bewaar voor eerst uw' tonge,
En houdze in uw' bestier.
O dat men die bedwonge!
Wat zou men menig vier
Dat nu brand als een òven,
Tydig dooven!
23.[regelnummer]
Spreek nooit van uwen naasten
Te vaardig tot zyn last,
Want die zig daar in haasten,
Geraakten dikwils vast
En aan veel zwàre twisten,
Eer ze 't gisten.
24.[regelnummer]
Voor al wagt u van liegen.
Leen ook uw' tonge niet
Om daar me te bedriegen,
Of iemand in 't verdriet
Te brengen, en doen glippen
Met uw' lippen.
25.[regelnummer]
Wyk af van slimme dàden,
En jaag het beste na.
Wagt u tot twist te ràden.
Zoek vréde al waar 't met schà'e:
Als die met alle kragten,
Daar na tragten.
26.[regelnummer]
Want God is t'allen tyden,
U, met zyn hulpe ontrent.
En all' uw' doen en lyden,
Ten naauwsten Hem bekend,
Hoord Hy 't regtveerdig kermen
Met ontfermen.
27[regelnummer]
Daar 't grimmig aangezigte
Zig tégen 't kwàde kant:
| |
[pagina 114]
| |
En met een straf gerigte,
Als Hy zyn vierschaar spant,
Nog eens met stam en telgen
Zal verdelgen.
28.[regelnummer]
Zoo trouw', zoo zékren hoede
Is Hy, voor die Hem vreest:
Voor all' die klein van moede,
Met een verslàgen geest,
Nogtans in vast vertrouwen,
Op Hem bouwen.
29.[regelnummer]
Ja, zyn médoogend herte
Lieft haar zoo òver-teer:
Haar kruis, haar leed, haar smerte
Is Hem als eigen-zeer.
Hy agt der vròmen pyne,
Voor de zyne.
30.[regelnummer]
Nooit zal Hy dat verdràgen,
(Als om gewigte ré'en)
Dat haat en nyd haar làgen
Uit voeren die ze smé'en,
Om voet op been te knakken
En verswakken.
31.[regelnummer]
Maar hy bezet niet zelden,
De booze in eygen strik.
En die zyn volk hier kwelden,
Die mógen wel met schrik,
Op zoo gegronde klagten
Straff' verwagten.
32.[regelnummer]
Want God zal eens verklàren,
(Al word het niet bedagt)
Wie zyn Gebod liet vàren,
En wie dat heeft betragt,
Wie kwaad en onregt déden,
En wie 't léden.
33.[regelnummer]
En wee haar, die dan schuldig
Voor dézen regter staan!
Maar heil! voor die geduldig
Dat kruis-pad is gegaan:
| |
[pagina 115]
| |
Die zal met Gode rusten
In wellusten.
|
|