|
| |
| |
| |
Het XXIII. harp-lied.
Toon. De Sonn' aan 't klimmen.
Die Ik door des Heeren zégen,
All' te bòven ben gestégen.
Vast in top van heerschappy.
Des 't hert een lof-gedigt
Wil zingen, dat all'de Isr'elyten
Om haar in dézen te bevlyten,
Voor den Heere wel te kwyten:
Onzen Heere, dien grooten,
Sterken God en waereld-bouwer,
Is een milden onderhouwer
In de nood,, die myn schoot
Ooit vol zégeningen goot.
Gebrek nog kommer hebb' te vreezen.
Voortaan, niet minder als voor dézen,
My veel trouwer schuts-heer wézen,
Als ooit eenig herder dé'ê,
Volle vreugde laat ràpen,
| |
| |
Dryft op kruyd-en-bloemryke heiden,
Vette gras-en-klàver-weiden,
En den lust,, stild en sust,
Ja ter voller zatheid blust:
Der koele en versche wàterstroomen,
Ter hoogte afzakken langs haar zoomen
Onder schaduw'ryke boomen.
Vry en veil voor 't roof-gediert'
Zagt en lieffelyk tot my néder,
En Ik scheppe t'elkens wéder
Door dat zoet,, nieuwe moed,
Laat all' woeden wat'er woed,
't Heeft tog op my geen vat.
En hy wyst my van slinkze wégen,
Zoo zeer is Hy tot my genégen,
Wel dan! 't gaat my méde of tégen,
Ik sta vast, gerust en stil,
En van elken kant bespringen,
Ik zal egter vròlyk zingen:
VVyl' zyn staf,, Alles af
Keerd, wat leed of letsel gaf.
Dat ik, by aanval van vyanden,
En veilig staande, zy met schanden,
Moede en magteloos van handen,
Mynen spoed van verre aanzien
| |
| |
Zienze van uit den hoogen!
My een vollen dis gegéven,
Tot een vreugd-en-heil-ryk léven:
Daar een vliet,, Né'êr uitschiet,
Balsem-geurig in 't geniet:
Die 't schédel-hair besproeid.
Des my den kroes van zoete druyven
Daar druk-gédagten door verschuiven,
En als kaf en rook verstuiven:
Alles blyken van zyn trouw',
Is vol zoete most geschonken,
Zal my 't kragtig vuur en vonken,
Van zyn Minn',, némen in:
Ja vervullen herte en zin,
Zoo dat myn ziele in voller weelden,
Zal rusten bòven de aardsche beelden,
Die my voormaals, lokten, streelden,
Rondom voerden, lieten staan,
Nu Ik in het huis myns Heeren,
Met myn vrienden zal verkeeren,
En aldaar,, door het jaar,
Staan voor 't heilig reuk-altaar
Myn dank-gezangen op zou dràgen,
En all' myn verder lévens dàgen,
Off'rende aan zyn wel behàgen,
Hy my in 't volmaakte schoon,
|
|
Auteursrechtvrij