De koninklyke harp-liederen

Het XX. harp-lied.

Toon. Gy die woond in 's Hémels troonen.

GY geliefden! die des Heeren

Oorlog voerd, om af te weeren

'T onheil dat zyn erfdeel dreigt:

Staande vaardig en geneigt,

Om het goede voort te zetten,

Naar het rigt-snoer van zyn wetten:

All' wat hier toe voordeel gaf,

Vloeye u toe van bòven af.

[p. 62]

2.

En van alle zégeningen

 

Wensche Ik (als de beste dingen)

 

Uit het diepste van myn ziel,

 

Dat u dit ten deele viel.

 

Of u ooit kwa'e raad of ràders,

 

't Ryk ontrusten, of iets kwàders

 

Mogte ontmoeten! dat Gods hand

 

U bewàre, en 't gansche land.

3.

Dat dien Grooten, Wyzen, Sterken,

 

U, met de uitgebreide vlerken

 

Zyner goedheid, òverdekk',

 

Voere in zulk een hoog-vertrek,

 

Daar geen haat u kan beklimmen,

 

Nyd, of jaloezy begrimmen:

 

Zulx Gy daar (na 's herten lust)

 

Wònen moogt in vaste rust.

4.

Of, beloopt u die ellende,

 

Dat Hy zigh dan t'uwaaard wende,

 

En uit Sions heiligdom,

 

Op uw' bé'en ter hulpe kom'.

 

Hy zie spyz-en-brandoff'rhanden,

 

Gunstig aan, en helpe aan 't branden,

 

Oly, blomme, vet en smeer,

 

Dat het all' tot assch' verteer;

5.

Hy dryf' teffens, met de vlammen,

 

Die den reuzel van de rammen,

 

Doet vergaan in stof en rook;

 

All' uw' misbedryven ook

 

Wegh, inde ongeméten wydde

 

Zyner liefde, en Hy verblyde

 

'T herte, regt Hem toegekeerd:

 

Met den wensch die Gy begeerd.

6.

En tot blyk dat dit ons wenschen

 

Niet (gelyk als meest by menschen)

 

Slegts maar tusschen lippen schiet,

 

Van de tonge en verder niet:

 

Zullen wy elk' a'er vermànen

[p. 63]

 

Om van vreugde zégen-vànen

 

Op te stéken, als men maar

 

Word de minste spoed gewaar.

7.

Nogh eens dan! ten gunste-teiken,

 

Jacobs God làte u bereiken,

 

'T einde daar uw' zielen op staard,

 

Enkel wensch-en-lievens waard.

 

En (gewis) men zal 't ervinden,

 

Dat Hy zynen wel-beminden,

 

Na verwinning, wéêr in 't hof

 

Zal doen keeren tot zyn lof.

8.

Want Hy zal hem, uit de Chooren

 

Van zyn heiligdom, verhooren:

 

En met moed en mógentheid,

 

Geest en drift en goed beleid

 

Overstorten; daar den zégen

 

Voor zoo veel, is in gelégen

 

Als God kragten geeft en sterkt,

 

En door menschen handen werkt.

9.

Laat party dan roemen, poffen,

 

Op zyn strydbaar helden stoffen,

 

Wàgen, ros en ruitery,

 

Voeg'er bòge en pylen by:

 

'T zyn alleen, des Heeren kragten,

 

Daar we op rusten en veragten

 

'T onbesnéden booze rot,

 

Dat syn kragt al voeld geknot.

10.

Ja wy zienze al onderdàlen:

 

Zulx dat nu de glori-stràlen,

 

Zoo van kòning als van staat,

 

Ryzen als een dàgeraad.

 

Maar Gy God! bewaar nu verder

 

Uw' gezalfden, onzen herder.

 

Zend een rey van hémel-boôn,

 

Tot een lyf-wagt om zyn troon.

11.

Heere! agh hoor ons klàgelyk bidden!

 

Daar Uwe oogen door het midden,

[p. 64]

 

En rondom ons héne gaan,

 

Hoor'et alles gunstig aan.

 

Laat Uw' goddelykheid behàgen,

 

Dat den zang U opgedràgen

 

Tot Uw's naams onsterffelyke eer',

 

Wéer met zégen op ons keer'.