|
| |
Het XIX. harp-lied.
Toon. Verdwaalde Koninginne.
MEn eischt geen meer bewyzen,
Om's konstenaars verstand
En magt, met grond te pryzen,
Als 't maakzel van zyn hand.
Doen zien áan alle kanten.
2.[regelnummer]
Want zonne Mane en sterren,
Gaen nog een vaste gangh:
De zonne met haar stralen,
| |
| |
3.[regelnummer]
Zy mend haar snelle paarden
Door 't blaauw saphyren spoor:
Beglanst den kloot der aarden,
Door 't heen en wéderdryven:
4.[regelnummer]
Zy zinkt in 't west wel néder,
Maar blinkt in volder gloet,
In 't ooste 's morgens wéder
Als immer bruid'gom doet,
Met fluxe en frisse léden,
5,[regelnummer]
De maan, die flauwer flonkerd,
't Zy rond, 't zy half verdonkerd,
't Zy of ze duikt in 't floers:
Dekt, van haar spiegel-glazen;
Sta'ig op en afte blàzen.
(Het blaauw tapyt) bemàlen,
Die ons den tyd verdeelen,
| |
| |
Een ronde in 't jaar verscheelen.
't Is all' van wonder vol.
Of in zyn afgrond zonken;
Uitblaast met grouwel-vonken.
8.[regelnummer]
Zoo dat, wie maar zyn oogen
't Zy wat 'er wort bewògen,
Een magtig bouw-Heer wézen
Yets hoorde of heeft gelézen.
9.[regelnummer]
Want 't roept met luider kélen,
All' 's Meesters wysheid uit.
En niets, in al zyn deelen,
Geen zéên, revieren, béken,
Van zulk een Wézen spréken.
Zoo staat (en zonder wyken)
Die waarheid en verpligt,
| |
| |
Voor opperheer te erkennen
En zagt moet laaten mennen.
11.[regelnummer]
Nu, Gods beschréven woorden,
All' die hem willig hoorden,
Een ley-zeel voor den geest:
Van troost en zége-spreuken:
12.[regelnummer]
Een wyze leer-meestresse,
En door volmaakte lessen,
En de oogen van den goeden.
13.[regelnummer]
En wie (ten waar dit bàken
Zoude ooit ter hàven ràken,
Uit 's dolings woesten plas.
De maat voor onze voeten.
Wy 't léven vinden moeten.
14.[regelnummer]
Zy kan in 't herte dringen
Daar Godes vreeze in leeft:
| |
| |
En goed in haar vervatten:
Seer hooge zyn te schatten.
15.[regelnummer]
Wyl' zig haar édele waarheid,
Als 't zonne-vuur de klaarheid
Van't sterr'-ligt òvertreft.
16.[regelnummer]
Soo dat 'er nooit iets, binnen
Op 't hert zoo veel vermogt,
Of my de ziele en zinnen,
Ter strakker deugde maande,
(Als zy belooft) ons baande.
17.[regelnummer]
Ogh! hoe zoude iemand merken
Hem klaar voor de oogen maalde.
| |
| |
18.[regelnummer]
Dus, Heer myn God! ondek my,
Waar 't my ontwétend' scheeld':
Door-zuiver en ontvlek my,
Regt uit op 's lévens pàden:
19.[regelnummer]
Ay! laat myn bé'en en smeeken
Tot voor uw aanschyn bréken.
Myn helper, myn bevryder,
Vertrooster en Verblyder.
|
|
Auteursrechtvrij