|
| |
Het XVII. harp-lied.
Toon Nerea schoonste van &c.
EEn rein gemoed in kommer-vlàgen,
In stryd, in lyden, buiten schuld,
Weet God zyn nood wel voor te dràgen:
Maar wagt op hulpe met geduld.
2.[regelnummer]
O God! beslegter myner zàken,
Hoor dan uw' dienaars jammer-klagt,
Die uit de diepste binne-spráken
Myns herten, word her-voort gebragt.
3.[regelnummer]
Zie en bezie, O Heer! myn wandel,
Doorzoek myn gansche doen en laat,
Zie of all' myn bedryfen handel,
Niet regt in't spoor van réden gaat.
4.[regelnummer]
Gy hebt myns herten diepste gronden,
In 't alderstilste van de nagt,
Gepeild, geproeft en wel bevonden.
Nooit heeft myn hand myn tong verkragt.
5.[regelnummer]
Ik draag my tégen alle menschen,
Daar Ik altyt méde ommegà,
Zoo als Ik haar by my zou wenschen,
En na dat Ik Uw' wet verstà.
6.[regelnummer]
Des houde Ik, om my na te rigten,
Die stà'ig voor oogen, als een schat,
Die (bòven 't voordeel van 't verligten)
Veel ziel-vermaak in zig vervat.
7.[regelnummer]
Ik zoeke altyd myn koers te zetten,
Na 't trekken van de onfeilbre naald',
| |
| |
En 't Zee-kompas van Uwe wetten
Dat nooit van stréke is afgedwaald.
8.[regelnummer]
Dat weet Gy Heere! en daarom nâder
Ik t'Uwaard, want waar zoude Ik gaan?
Dus hoor en help, O goeden Vàder!
Gelyk Gy meermaal hebt gedaan.
9.[regelnummer]
Laat eens den glans van uw' vermògen
Deurbreken, als den ligten dag:
Dat Ik een aanblik uit den hoogen,
Van uw' genade ervinden mag.
10.[regelnummer]
Genàde, die my kan behouwen,
Gelykze uw' lieve kinderen doet:
Wanneerze U vreezen en vertrouwen,
In spyt der boosen òvermoed.
11.[regelnummer]
Agh! help in alle tégenhéden:
En zyt me by, zoo reed en digt.
Als ooit of immer de ooge-léden,
Bewàken 't eenig lighaams ligt
12.[regelnummer]
Laat òver my de zàgte wieken
Van uwen geest, zyn uitgestrekt:
Gelyk een Moeder-henne haar kieken,
Zorgvuldig met haar vlerken dekt.
13.[regelnummer]
Ay zie tog de oogen der goddelooze!
Ey zie ze loeren tot myn val!
En red my Heere! van de booze
Die my omringen zonder tal.
14.[regelnummer]
My schynt den ondergang beschòren.
Ik vin' geen òpen waar Ik zie.
Zy hebben my den dood gezwòren:
En 't is vergeefs ook waar Ik vlie.
15.[regelnummer]
't Zyn stoute en dertele weeldelingen,
Die maar op de aarde en 't aardsche zien,
En (of haar niemand kon bedwingen)
Haar tong geen laster-woord verbien
16.[regelnummer]
Zy sluipen, gluipen van ter zyden!
Zy zoeken slegts, maar mynen voet
Door glibber-pàden, te doen glyden,
Uit heeten dorst na vròmer bloed.
| |
| |
17.[regelnummer]
Gelyk een leeuw by woeste wégen,
Verhongerd en vol ongeduld,
Tot enkel roof en moord genégen,
Met heesscher kélen briescht en bruld.
18.[regelnummer]
Of zoo als 't jong in't nest gezéten,
En diep gedòken in zyn kuyl,
Past op zyn aas, dat hem, om te éten,
Word toegebragt, met òpen muil.
19.[regelnummer]
Zoo loerenze zy: maar Gy, weérstaatze:
En wring den dolk eens uit haar hand,
Jaag haar een schrik op 't lyf, en slaatze
Met 't zwaard van Uwen mond in 't zand.
20.[regelnummer]
Agh Heere! ontwerr my uit die lieden,
Die, enkel vleeschelyk gezind,
Van tugt en goede zéden vlieden,
En slaat uw regten in de wind.
21.[regelnummer]
Die niet als op haar lusten passen,
Den buik maar dienen en de keel.
Die eeuwig ràpen, schràpen, tassen,
En de aarde kiezen voor haar deel.
22.[regelnummer]
Die vol gekropt ten troon gestégen,
Nog hópen, in haar nageslagt,
Veel eeuwen tyds te zullen léven,
By 't goed zoo slinks hy-een gebragt.
23.[regelnummer]
By 't goud van bloed en zweet geronnen,
(Hoe zeer't de majer nog bezugt)
Op dat haar kroost zou léven konnen,
In dertele ru mte en vrye lugt.
23.[regelnummer]
Verloss' my Heer! my die van binnen,
Van zulke een dwaazheid schrikke en gruw',
Maar dag en nagt met ziele en zinnen,
Verlange en zugte en vlugt tot U.
25.[regelnummer]
Verlang en zugt, terwyl Ik wagte,
Van U, myn heul, myn troost! myn God!
Een stand die niemand regt bedagte,
Op aarde een waard en gàdeloos lot.
26.[regelnummer]
Een stand, die my vol hert-vertrouwen,
Doet wandelen in geregtigheid:
| |
| |
En hòpe baard van eens t'aanschouwen,
Den glans van Uwe Majesteit.
27.[regelnummer]
Dien glans, die all' myn herssen-beelden
Voor 't Goddelyk, eens zal doen vergaan:
En my (ziende hoeveel datze scheelden)
Daar op verlieft en stom doen staan.
28.[regelnummer]
Die zal my nog (in 't verre-duister,
Om laeg, hoewel met flaauwer straal)
Beglinsteren, dat Ik by dien luister,
Een schoonder beeld my vooren maal'
29.[regelnummer]
Een beeld van wysheid, kragt, en goedheid,
Van schatten zonder màte of tal'
In welkers wéêrgalooze zoetheid,
Uw' Godheid my verzàden zal.
|
|
Auteursrechtvrij