|
| |
Het X. harp-lied.
Van lìefde komt groot lyden.
WAt Magh 'er tog ontbreken?
Myn hert gevoeld een zwàren stryd:
Waar in 't zal blyven stéken,
2.[regelnummer]
Verschil in stand en státen,
Gaan met veragten, hàten,
| |
| |
Het vuil gebroed, by een vergaard,
Der goeden kwaalyk vaart.
In weelde, in eere en staat,
Verwaand en God-vergéten,
Terwyl 't hem hier na wenschen gaat.
Den Goud-gïer zal hy heeten.
Kloek van beleid en daad.
4.[regelnummer]
Want in syn grond-gedagten,
Met viesen smaad en hoon:
Zig zelven stellende ten toon,
Als een diens vreeze en wagten,
Noyt zien op straffe of loon.
5.[regelnummer]
En wyst men hem, hier tégen,
Regtna 't verderven gaan,
't Is al vergeefs daar helpt geen ràên:
Sal't van der hand afslaan.
6.[regelnummer]
Ia trots-aard, onverstandigh
Bejegend'ze all' vyandigh,
Zoo dat hy, zot op geld-gewin,
Op eerlyk past nog schandig
En volgt zijn dwaas begin.
7.[regelnummer]
Hy denkt al vast in 't stille,
't Gaat wel: Ik wagt geen kwaad,
Hoe 't lot zyn losse spille
Mag draajen, of hoe 't gaat:
Myn stamm', myn nageslagt, myn zaad,
| |
| |
Schiet, vloek en laster voort,
Onregt, door slimme vonden
Ja tyranny, geweld en moord.
Want hy staat voor geen zonden
9.[regelnummer]
Met booze afgunstige oogen,
Kweld hy den armen bloed:
Bedekt en onder schyn van goed,
Daar aanwass' van vermògen
Hem gansch gerust in voed.
10.[regelnummer]
Hy weet zyn leeuwe pooten
Met trekken, tornen, stooten,
Te dryven, te doen staan,
Nu ligt dan wéder zwaar te laên.
Dus maakt den ryken grooten,
11.[regelnummer]
Terwyl de grond zyns herten,
Hem dus ten mond uitbreekt
(Als die den hémel tarten)
Waar of God hem versteekt?
Hoe komt dat hy zig nimmer wreekt,
En straft myn kwàde parten,
Zoo hem geen magt ontbreekt?
12.[regelnummer]
Wat magh het volkje dròmen
Die me eeren moet en schròmen;
Wiens kragt zig òver all' uitbreid.
Op wien (als 't waar') den vròmen,
Wie heeft Hem ooit gezien,
| |
| |
Die bòven 's Hémels kringen
Hoe laat hy zoo veel kwaads geschiên?
Beheerscht hy alle dingen,
Wie kan zyn hand ontvlien?
14.[regelnummer]
O neen! na koers van zàken,
Dus passe elk wat te ràken
't Luk rold en stuit gelyk een bal.
Die 't andere liet bewàken
Lag meest aan laeger wal.
15.[regelnummer]
Ik volg dan slegts myn lusten
Ik 'k zoek 't op alle kusten,
Ik weet van loon nogh straff',
Myn wézen eindigt tog in 't graf,
16.[regelnummer]
Wel op ter straffe! O Heere!
Hoe! lyd gy zulk een taal?
Verdraagt gy in uwe eere,
O! dat uw' kragt eens néderdaal',
Zulk toomeloos dertelen keere,
En redde ons van die kwaal'!
17.[regelnummer]
VVaar toe die laster-tonge
Die stà'igh, voor oude en jonge,
Den schamperen snàter roerd,
Het ongòdistendom invoerd:
18.[regelnummer]
Want immers gaan uw oogen
En hand, door alles heen:
Door all' 't gewoel en poogen
Der menschen, hier benéên,
Door 't ly den datze uw' kinderen déên,
| |
| |
Van u nooit wierd geléên.
En hulp, die all' het tragten
Die hem den arm te morzel slà,
Neêr smyt, beroof van kragten,
20.[regelnummer]
Stà vast dan, Jacobs looten!
Uw kòningh heeft de wagt;
God Abrahams, Dien Grooten,
Van onweêrstaanbre kragt,
Die 't heydendom (hoe groot in magt)
Heeft uit zyn land gestooten
21.[regelnummer]
Zoo roeme Ik! want de goede
Heere! en de zagt-gemoede,
Geringe en zwak van aard,
Geniet zyn wensch, in kragt herbaard,
Uw' oore is hem zyn hoede,
Dat hem niet kwaads wéêr-vaart.
22.[regelnummer]
Zoo waakt ook Uw' gezigte
Voor weeuw' en weez', te zwaar
Verlàden, door 't gewigte
Gy Man en Vàder, handhaaft haar,
23.[regelnummer]
Gy slaat hem met den zwaarde,
En sleept hem langs der aarde,
Na 't eeuwig-donker graf:
Op dat dien drek, en stof en kaf,
Zig nooit meer òpenbaarde,
|
|
Auteursrechtvrij