De koninklyke harp-liederen

[p. XIII]

De Konincklycke harpe,
Op nieuws versnaart door Cornelis van Eeke.

NU swigt Parnasen Helikon,

Verbaast op Davids Harp-geluyt:

Hier springt, uyt Sions Hengste-bron,

Een stroom daar geen gezigt op stuyt:

Die vuld den Fenix-digter op,

(t' Wyl Arons tempel swoegt en sweet)

't Sy dat hy d'Almagt heft in top,

't Sy dat hy d'aard met gunst omkleed,

En al wat wesen kreeg verpligt,

Aan 't goed van Gods aanbidlijkheid.

't Sy dat Messias nédrig swigt,

't Sy dat hy praalt met Majesteyt,

En yder loon na werk beschaft,

De boose plaagt de goede mint,

't Zy dat vorst David scherp bestraft,

Zyn goude lier met floers omwint

't Zy dat hy s'Hemels gramschap stild,

En met een onverzierden klank,

Daar Bosch, en Berg, en rots af trilt,

Zig zelf verliest in lof en dank,

Zyn zuivre védel-snaar houd stant,

Vol-leerd op alle toon en stof:

Zyn Hemel-rym de Puyk-kroon spand,

Vereeuwt met Engle en Menschen lof.

Hoe wert altaar en haart gestigt!

(Of schoon de nyd haar handen wringt,)

Wanneer Van Eeke, Davids digt,

Zoo Davidlyk in 't Neerduyts zingt.

Was oyt de ziel haar welstand waard,
Hier vindze deugt, met vreugt gepaard.

G. BRIT.