Walden in droom en daad

Walden-dagboek en notulen van Frederik van Eeden e.a. 1898-1903

[Hs. F] Vergadering van 25 October 1902.

Aanwezig: Van Eeden, Tromp, Mina B., De Haer, Aafjes, Trijntje de B., De Boer, De Haan, De Koe.

[Hs. E]

1. Van Eeden spreekt als zijn meening uit dat op de vorige vergadering gebleken is dat er een zekere wrijving en moeielijkheid heerscht die gemakkelijk kan worden opgeheven met wat goeden wil. Vooreerst verzekert hij dat van zijn kant geen enkel persoonlijk vooroordeel bestaat. Verder wijst hij op de moeielijke positie van Mina Bolland. Zij behoort hier als moeder te zijn in een gezin en mist daartoe nog de ervaring. Maar als zij fouten toont, zijn die alleen toe te schrijven aan een àl te groot plichtbesef. Genoeg reden dus om haar die fouten te vergeven en haar tegemoet te komen. Daarop dringt hij dus ernstig aan, en verzoekt Mina zich niet te laten ontmoedigen maar rustig haar plicht te blijven [vervullen].

De klacht door Heller overgebracht van de logee Scheuer blijkt na gedaan onderzoek onwaar te zijn. Scheuer verzekerde geen reden tot klagen te hebben of gehad te hebben.

De Boer voegt aan het gezegde toe dat hij het er in hoofdzaak mee eens is, maar vooral zou willen aandringen op het plegen van onderling overleg zonder uitoefenen van autoriteit.

[p. 184]

[Hs. F]

2. Mina zegt, dat er ledekanten te weinig zijn. De Haer zal een ledekant koopen, de noodige dekens zullen gekocht worden.

3. Hellers broer wordt voor het hem hier opgedragen werk algemeen ongeschikt geoordeeld, er zit niet voldoende activiteit in hem. Men vindt het daarom beter, hem ook het teren der schuttingen niet op te dragen. De Haan wenscht hem niet voor het metselwerk in de Horstermeer te behouden, zoodat hem gezegd zal worden, dat zijne diensten hier niet meer op prijs gesteld worden. Van Eeden zal hem dit zeggen.

4. Een onderwijzer, Labberton, heeft zich overwerkt en wil zich gaarne door handenarbeid te verrichten restaureeren. Hij meende door die arbeid zijne kost wel hier te kunnen verdienen. Hem wordt gezegd, dat hij hier kan komen als betalend logé voor ƒ 12,50 per week voor zoo langen tijd als hij niet daardoor de plaats inneemt van geestverwanten of goede helpers. Eene toezegging voor een lang verblijf, zooals L. wenschte, kan hem beslist niet worden gegeven, wel is er kans dat bij langdurig verblijf de pensionprijs iets verminderd wordt, echter zal die steeds hooger blijven dan de kostende prijs.*

* In de marge voor punt 4 een toevoeging van later datum: ‘Labberton schrijft dat hij niet voor zoo korten tijd kan komen.’