Jeugd-verzen

[p. 25]

XIV
Duistere Straten

Regen zie ik, mist en regen,
grauwe mist en kille regen
En de natte menschen loopen
rustloos op de natte wegen.

D'eeuw'ge veerman in zijn pontje
vaart nog altijd op en neder
Lange schuiten deinen langzaam
en landziekig heen en weder.

'k Hoor een treurig orgel jamm'ren
schorre joden klagend schreeuwen.
Krijschend boven 't grijze water
vliegen kleine, witte meeuwen.

Ach! die grauwe sombre huizen,
ach! die glimmend zwarte boomen,
Kille mist omhult mijn ziele....
dof mijn denken, grauw mijn droomen....

En ik zie een andre nevel
droever nog en meer te vreezen
die is kil en ondoordringbaar
en die ligt op liefste's wezen.

Angstig staar ik in haar schemer
zoekend in de koude, dichte,
diepte - bang de handen strekkend
schreiend om mijn zon - de Lichte!

[p. 26]

 

Tot dan plotsling scheurt de sluier

 

warmte schijnt uit donkere oogen

 

en mij nadert, droef vertrouwlijk,

 

't hoofdje, half ter zij gebogen.

 

 

 

Zachte blikken zoeken mijne

 

en de lieve lippen vragen

 

Liefste! liefste dan! - mijn zonne

 

komt weer dagen! komt weer dagen!

1884