Jeugd-verzen

[p. 15]

VII
Het Vrouwtje van Halberstadt

Hier zien we, mijnheeren! een leerrijk geval
Hoe gaat het moedertje, schikt het nog al?
Ach danke, Herr Doctor, Sie sehen
Es könnte etwas besser schon gehen.

Kom! moedertje, kom! tevreden maar zijn!
Wij zien mijne heeren, naar allen schijn
Zal de vita weinige uren
Of hoogstens een etmaal nog duren

Ach lieber Herr Doctor! ein Augenblick
Kehr ich zu Halberstadt noch mal zurück?
Es währt schon so lange, so lange!
Da wirds mir am Ende doch bange.

Kom! Moed maar gehouden! het zal nog wel gaan.
Ik beveel U mijnheeren, ten dringendste aan
Met bizondere zorg te observeeren
Wat de sectie post mortem zal leeren.

Geduld maar, mijn vrouwtje, 'k zal doen wat ik kan.
Ich danke, Herr Doctor, ach! denken Sie dran
Meine Berge dort in der Ferne
Die säh ich doch wieder so gerne.

Maar eer nog de volgende morgenstond
Over Halberstadts bergen zijn goudglans zond,
Werd hier, verlost van haar plagen,
Het oudje ter snijzaal gedragen.