XLI.
Sayons was een Fransch socioloog met wien v.E. en ik eenige dagen te Londen doorbrachten. Met Veth is hier bedoeld een rijk Amsterdamsch koopman, den schrijver van: ‘Het leven in Nederlandsch Indië’. Het bedoelde boek over Burma was dat van Fielding, de Ziel van een Volk. Het bedoelde werk van van Eeden was Van de Koele Meren des Doods.
Walden, 29 Oct. 1900.
Beste Henri, ik dank je voor je brief, die ik wel droevig vond. Ik was juist zoo bang den laatsten tijd dat het dien weg op ging. Doe toch nu niet meer zulk werk. Het is niet alleen slecht voor jezelf, maar het duurt ook niet lang of de menschen krijgen er genoeg van. En dan de moeite om weer in 't rechte spoor te komen. Merk je nu hoe gevaarlijk het is ‘van je pen te leven’. Ze merkten het allemaal, Dickens en Stevenson en wie je wilt.
Het boek over Burma heb ik.
Giza Veth zou mij eens ten eten vragen, zei ze.
Ik geef toe, dat het mij zelfbeheersching kost met menschen als Sayons om te gaan. Maar menschen als hij zijn helpende krachten aan een groot practisch werk.
Hij heeft veel gebreken en geen moraal, maar hij werkt met enorme activiteit in een goede richting (misschien zonder het bewust te zijn).
Terwijl het mij feitelijk meer tegen de borst is, deel te nemen in het lekkere leventje van iemand als Veth, die beweert moreele gevoelens te hebben, en brommend zedepreekt over Indië, en zelf zonder gedachte of geweten duizenden guldens - het bloed van