Oude mede nieuwe vreughde-klanck die haer laet hooren hier in verscheyde soo geestelycke als kluchtige zangen

[Iesus lijnen al, en mijnen een!]

Wijse: Al hebben alle Princen.

Iesus mijnen al, en mijnen een!
Dies ick bemin, en anders geen,
Daer ick op stel mijn hert en sin,
Om dat ick ‘t in u alle vind.

Soete sprinck-ader van de vreught,

Die my alleen innigh verheught:
Die sonder sangh of snaer-getier
Mijn ziele stelt in vol plaisier.

Ben ick in sieckte oft in pijn,

Iesus is troost, en medecijn:
Hy maeckt een suyver minne-wondt,
Waer door mijn ziele wort gesont.

Praemt my den dorst, of hongers noodt,

Iesus is dranck, en Hemels-broodt:
Een broodt dat niet en wort verteert,
Maer, dat den mensch in Godt verkeert.

Wat isser daer mijn ziel af klaeght,

Als zy maer Iesus by haer draeght?
Den besten pandt, den rijcksten schat;
Die oyt een Prins ter werelt hadt.

Geen geldt, geen goet, geen Koninckrijck

Kan hy mijn liefste sijn gelijck:
Geen dranck, geen spijs’, geen soetigheyt

[p. 15]

 

By Iesus tegenwoordigheyt.

 

Iesus, of ick in u soo stondt

 

Dat ick hier noyt geen vreught en vondt;

 

Maer bleef en leefde t’aller tijt

 

In u, die ‘t levens leven zijt.

 

Ik wenschte dat al mijn verstandt

 

In u mach wesen vast geplant:

 

Soo dat ick niet ken, of leer’,

 

Als Iesum, daer ick mee verkeer.

 

Ick wil mijn wille gantsch gaen uyt,

 

Dat ghy die in uw’ wille sluyt,

 

Dat ghy mijn lust en sinnen stilt,

 

En breeckt de wil die ander wilt.

 

Slot.

 

Als ick dan Iesus soo aenbleef,

 

Heb ick een leven daer ick leef,

 

Een waerheyt daer ick vast in staen

 

Een wegh waer door ick recht mach gaen.