De wanorde en omwenteling op den Vlaemschen zangberg

Apreboissie.

Deklereére geleze t'eyn, moir om den duvel ni ferstoin t'eyn, (deklereér ek,) et boekske getiteleerd: De Waenorde eyn Omwentelynge op de Vloimse Zankboirem.

Om dieswel da kek ene vloimse kwaest beyn, en grooten ometeer beyn vae goe bier, eyn sleychte veerze beyn, eynemi zuska la mor vaen die vermoledayde oolaensche Toile, eyxkluziveleyk liefheêber van d'eylegaente fraensche Toile; deklereér eyk daed ekeyk, dae deugeniet-boekske en aeles ni en kaen opreveéren; om daed et d'empertineynsie eet:

1^o. Vaen d'akrostikae, kreefeveerze, kokareullen, en tzetera veur leteratuerkeundige sysserye^(a) te doe pesseére, (doe get,) ael eyst dae ze zey veel teyd van doen eyn, om gemoikt te woorde.

2^o. Vaen ons vloimse Peweeten en Liekezaengers; joi, zeylve de die vaen den aeywen teyd, aechter Voondel, Bilderbuyk, eyn kensoorte te steylle, die verdomeleyk doyster zeyn en vele pluytse, eyn onverstuynboir veur omgelieerde meynsche.

(a) Sysserye, beuzelinge. Zie hier de etymologia van dit woord: even als in het fransch: je lui donnerai une sauce, zegt men te Gend: 'k zael em en sysse geve. Tydens onze patriotische beroerten kwam er een stekelig blad uit, getiteld: De syssepan; het bevatte vele praatjes; waarschijnlijk zullen de woorden syssen, syssery, daarvan afstammen.

[p. 94]

3^o. Vaen me te leytter revereynsie vaen de stamineés te spreke, die gieel noodzoikeleyk zeyn veur eylkendieen, die boiten 't klaepe, spele, dreynke eyn kwaeste, nied en weet, ou eulderen teyd te verkweyste.

4^o. Vaen te souteneére geleyk menieêr Wellems van Aentweerpe, en kensoorte, dat de sermaente fraensche Toile nied en es oonze lange nationael (eys se ni), en dae me tot et volk mieêr en het vluymsch, aes en het fraensch preékt.

5^o. Vaen niet aeles te preveére eyn onze konkoerse vaen literatuer, die ze vaen te veuren laendjuwieele noemde (noemde ze die,); die veél kwoid, moir ook goe gedoin eyn, eyn doen.

6^o. Vaen gieene liefheybber te zeyn vaen komplementveerzen, die aelteyd plezier doen oin de gebure, die ze gevroigd eyn.

7^o. Vaen tegen et mesbroik vaen de metologie te zeyn; die 't kroym eys veur de meynsche, die gelezen eyn (eysse zey.)

8^o. Daed et eirgste van aeles eys (eys et), vaen me geênen aentoeseaesm vaen ons Moimzeyllekes te spreke; die, daed eys woir.... nieje, nieje! oe zoen ze weyl; die uniek zayn in heune sjanr, geleyk oof de fraensche gaelanterie, die toot deyn bon ton eé gefermeerd (eesse zey).

Iteym: vaen meer aendere deynge, aesertien, paredoxen, kreteke t'eyn; aeles te laenk oom te meylde; tegenstreyëg oon 't spreékwoord: ‘de woirheyd eyn maeg nie aelteyd gezeyd zeyn.’

Eyndeleynge nogtaens oom dies weêle daed er teussche die zezanie ook eeneg goe zoid kaen gestroeyd zeyn, eyn et boekske niks bonis moribus contrarium^(a) beëylst, permetteer ekeyk Librorum censor extraordinarius Gandavensis, daed et gedreukt woorde, toot ieêrlyk vermoik vaen Vloimeyngen eyn Oolaenders; die 't maschien beter zoun keune begreypen aes ekeyke; aes er ne blekseyme d'oolaensche Toile kan verstoine, (kan 't jey).

Geynd, Deceember 1829.

Simplicius Syssepannus.

(a) Claude Morel, doctor der Sorbonne, en koninklijk boekkeurder te Parijs, zoude mede een verlof geven tot den druk eener overzetting van den Koran, en deed zulks volgendermate: ‘op order van Z.M. heb ik een handschrift gelezen, getiteld: De Koran van Mahomet, en in hetzelve niet aanstootelijks gevonden tegen het catholijk-christelijk Geloof, of tegen de goede zeden: weshalve hetzelve mag gedrukt worden.’
‘Cl. Morel.’