Vrolijkheid

Te Laat.

De grijze Jaak, in 't Neêrlandsch geconfijt,
Die sedert jaar en dag de Bilderdijken,
En andre mannen van verleden tijd,
Bewonderde, wou die eens vergelijken
Met jonge auteurs, die als ter bake prijken
In Vlaanderen, en las een paar romans,
Met vlaamsche woorden opgesteld in 't fransch,
En hooggeroemd door hoogberoemde heeren,
En sprak, als hij die had doorworsteld: ‘Thans
Ben ik al te oud, om nog die taal te leeren.’