Vrolijkheid

[p. 93]

De nieuwe Schoolmeester.aant.

Een vlaamsche schoen- en laarzenmaker, goed
Ter nauwernood om sletsen^(*) wat te lappen,
Werd arm, doodarm, en vloekte op tegenspoed.
Hij had geen lust in 't rijmen of in 't tappen;
Twee stielen die steeds gaan. Wat deed de guit,
Wat deed hij dan? hij gaf zich stoutweg uit
Voor meester in de kunsten, wetenschappen,
Et cetera: 't zijn woorden vol geluid.
'k Geloof, dat hij de drukpers zelv' deed kraken
Van boek op boek, oorspronklijk voor de school
Geschreven door het Hollandsch monopool,
Bewonderd van Cousin, en zulke snaken.
En om het kluchtig wonder kort te maken,
De man trok 't uithangbord met schoenen in,
En stelde er op, met trotschen meesterzin:
Institution pour toutes deux les sexen.
't Nieuw uithangbord, de pil, met al de annexen
Was fraai verguld: ‘Vrij is nu 't onderwijs,
Sints Willems troon daarom werd neêrgesmeten;

(*) Oude schoenen, sloffen.

[p. 94]

 

(Sprak onze man) geen vader zal 't advijs

 

Des advocaats gaan nemen, om te weten

 

Of 't kind bij ons zal leeren, of vergeten.

 

Dat heet eerst vrij te wezen; ja, al waart

 

Ge een oud galeiboef, of van duivelsaart,

 

Het staat u vrij, de kindren te beschaven

 

Naar uwen leest, al groeiden ze op voor raven!’

 

't Ging hem naar wensch, schoon zonder smaak of geest.

 

Want geen inspector zei hem, of mocht zeggen:

 

‘Wil boek, en bril, en schoolplak nederleggen,

 

En wordt op nieuw hetgeen gij zijt geweest;

 

Of leer eerst zelf, wat gij durft onderwijzen,

 

Al strooit ge in 't rond een waschmand eereprijzen.

 

Wees meester, maar niet boven uwen leest.’

 

 

 

Zijn goed gebuur, een kundig onderwijzer,

 

Was anders dom, aartsdom: hij had geen wijn

 

Voor vriendekens, gelijk er velen zijn.

 

Hij ging om zeep, beroofd van vriend en prijzer.

 

Verstandiger was 't oude lapperkijn:

 

Zijn kunst was grof, zijn nectar superfijn.

 

Toen sprak hij bij zich zelven: ‘Wie zijn voeten

 

Ter schoeiing mij niet eens betrouwen dorst,

 

Betrouwde ons nu, met onbenauwder borst,

 

Zijn besten schat, zijn kinderen. Begroeten

 

Wij dus met vreugd het liber onderwijs.

 

Die 't monopool aan Holland zoo deed boeten,

 

Won eens gewis den eersten scholeprijs!’