Vrolijkheid

't Waarom.

Een doctor moest voorbij een kerkhof trekken,
En zag er 't gras volweeldrig staan.
Dit kon zijn verontwaardiging verwekken.
Den eersten boer den beste sprak hij aan:
‘Neen, zulk een feit is niet te dulden!’
De landman kon de pil, zoowel als hij vergulden,
En sprak: ‘Mijnheer, het gras breekt wel alom er door,
Maar is het onze schuld? Ons dorp heeft geen doctoor!’