Vrolijkheid

De Jonge en de Oude.

Een jongling drukte een hupsche meid

Een kusjen op de lieve lippen.

In 't volle zijner teederheid

Liet hij dees liefdetaal ontglippen:

‘'t Verveelt mij nimmermeer, al dede ik 't heel den dag.’

Een grijzaart, die dit hoorde en zag,

Riep uit: ‘Onzaalge jongelingen!

O Hemel, doet men nog die dingen!’