Vrolijkheid

Dronken Pieter.

Piet Pot kwam van de stad altijd beschonken 't huis,

En groette elk avond 't kerkhofkruis,

Met needrig, op den tast gebeurend, hoofdontdekken,

En sprak: ‘Goede avond, onze lieve Heer!’

En 't antwoord was op zeker keer:

‘Goede avond, dronkaart!’ Met ontstelde trekken

Om dien miraculeuzen groet,

Was Piet ontnuchterd, en voor goed;

Ja, van zijn dronkenschap genezen.

De boer, die 't wonder deed (en ditmaal was 't geen flaus)

Dient gecanoniseerd te wezen,

En is het eenmaal, worde ik Paus!