Vaderlandsche poëzy. Deel 2

[p. 159]

Vaderlandsch Gebed.

De Godheid, op haer hemeltroon

Bezongen en vereerd,

Houdt gunstig ook naer onzen toon

Het heilig oor gekeerd.

tollens, Volkslied.

Met biddend oog, met gleeiend hart,

Geknield in 't aerdsche stof,

Verheffen wy, in vreugd en smart,

Ons naer het starrenhof.

O gy, wiens majesteit verplet,

Wiens liefde vrees verbant,

Beluister 't innige gebed

Voor 't lieve vaderland!

O God, uw slaeploos oog bewaek'

De glorieryke kust,

Waer vredig, na volbrachte taek,

't Gebeent' der vaedren rust;

[p. 160]

 

Waer onze kiste wordt gezet

 

In eenzaem kerkhofzand.

 

Beluister 't innige gebed

 

Voor 't lieve vaderland!

 

 

 

De kunst en nyverheid bloeie op,

 

By trouw, en eer, en deugd;

 

De welvaert klimme, en styge in top,

 

By vryheid, en by vreugd.

 

Wie, die zich tegen ons verzet,

 

Staet gy van onzen kant?

 

Beluister 't innige gebed

 

Voor 't lieve vaderland!

 

 

 

Als zonen van één huisgezin,

 

Make eendracbt onze macht.

 

Één wensch en wil, één ziel en zin,

 

Ééne onverwinbre kracht.

 

Uw eerst gebod, de liefdewet,

 

Ontfonke ons 't ingewand.

 

Beluister 't innige gebed

 

Voor 't lieve vaderland!

 

 

 

En dorst een dwingland spreken: Kniel!

 

Dan bruische 't vrye bloed;

 

Dan keere in elk der vaedren ziel,

 

Dan zegevier' de moed.

[p. 161]

 

Of vall' de Belg op 't eerebed,

 

Al stervend, onvermand.

 

Beluister 't innige gebed

 

Voor 't lieve vaderland!

 

 

 

Gy, die ginds zetelt op uw throon,

 

In 't ongeschapen licht,

 

En de ooren neigt naer d'eedlen toon

 

Van vaderlandschen plicht.

 

Gy, die uit dood en afgrond redt,

 

Met vaderlyke hand,

 

Beluister 't innige gebed

 

Voor 't lieve vaderland!