Behaegel heeft alles willen nagaen; alles, hoe onnoodig, het ook zyn mogt, willen uitleggen, en op zyne manier zonneklaer bewyzen. Hy is met de zaek te werk gegaen, als of het hem niet om de regelmatigheid in eenige twyfelachtige of betwyfelde punten te doen geweest was, maer om eene volstrekt nieuwe Spraekkunst, naer eene even zoo nieuwe Logica, te scheppen.
Bormans, Verslag, blz. 15.
[pagina 31]
[p. 31]
Derde Zang.
Optogt en zamentreffen.
I.
De onzaelge burgerhaet, die, met ontaerde handen,
Het worstlend vaderland lang wroette in de ingewanden,
Sliep in, en Belgie smaekt op nieuw een zoete rust,
Maer in de scholen werd de tweedragt niet gesust.
Ze grypt er naer de pen, op onmagt zelv' vermetel:
Schynvryheid zit naest haer op hooggetrapten zetel.
O zestiende eeuw, keert ge, als de siddrende Jordaen,
Terug? Wat noodgeschreeuw is dreigend opgegaen?
[pagina 32]
[p. 32]
't Gilt: Spellingstormery!.... Men zou de Bilderdyken,
De Siegenbeken zelv', zag men ze in 't marmer pryken,
Neêrrukken!.... Hemel, help!.... Het krygsgedrocht staet op,
Waeraen der vaedren Leeuw te Waterloo den schop,
Den nekslag gaf; er naedren felle donderslagen.
Schoolmeesterdom, dat droomt van langvervlogen dagen,
Waent ge onze schryvers (want men telt ten minste er drie)
Auteursrechtvrij