De spellingsoorlog

II.

Herleeft hier Brederode, aen 't hoofd van Neêrlands edelen,

Naer Brussel heen gesneld? - Neen, 'tzyn verheevner schedelen,
Die, met heldhaften voet, naer Brussels gryzen wal
Voortstappen. In de lucht joelt vreeslyk vreugdgeschal.
De Twist vliegt hen vooruit, op zwarte drakenvlerken,
Waer ze aenkomt, daer verschiet het blauw der hemelperken,
En broeit de donkre wolk reeds stormen. De oude telg
Des hoogmoeds, vyandin van ieder waren Belg,
Genaekt al 't raedhuis, op welks top de Aertsengel vonkelt,
Wien, met onmagten wrong, des afgronds geest omkronkelt.

[p. 33]

 

Zy ziet het, en verbleekt, maer roept de list te baet.

 

Zy neemt de trekken aen der Eendragt, daelt, en gaet

 

Regt naer het stadhuis, dat haer welkom groet: haer handen

 

Bereidden voor haer kroost met moederïngewanden

 

(Is 't geen vermetel woord) het raedhuiskussen zacht,

 

Dat op de proconsuls der nieuwe Spelling wacht.