Derde zang.
De bloedraed heeft beslist, en zijn baldadigheid
Heeft Hoorne en Egmont eens verweerders tong ontzeid.
Zy moesten zich schriftelijk, zonder advocaet, verweeren (Hooft, Ned. Hist.)
.......... Hy sterft, gelijk hy leefde.
Eenige, weinig bekende, byzonderheden over Egmonts dood vindt men in Brantôme, beroepen boekdeel, p. 172.
De volgende zijn letterlijk overgenomen uit eene oude vlaemsche Chronyke, getiteld: Dagchronyke van Vlaenderen, bl. 83, in HS. berustende ter provintiale Archiven van Oost-Vlaenderen:
‘Up den iijen dach van juny xvelxviij in den morghenstondt, tusschen den vier ende vyf hueren, vertrocken huut deser stede (Gent), uten nieuwen casteele messire Ladmorael Degmont, conte dudiet Egmont, prince de Gavere, etc. ende gouverneur van Vlaenderen, metgaders den grave van Hoorne, als ghevanghenen, met xij veendelen Spaenjaerden ende een bende ruyteren naer Dendermonde, ende zo voort tot binnen der stede van Bruusele, alwaer zy tsanderdaechs den ven der voors. maent, wesende Sinxen avent, tusschen den ellef en xij hueren ontrent der noene, beede onthooft waeren, up een schavaut, publyck alder weerelt, ende haerlieder goedynghen gheconsfisquyert. Ende naer dat de grave van Egmondt onthooft was nam den bysschop, de welcke zynen biechvader gheweest hadde, thooft van den voornoemden grave van Egmont uppe, legghende tzelve in eene zelveren patheele, draghende tzelve alzo vander steltynghen; en wiert tvoornoemde hooft an tzelve lichaem ghenaeyt, ende was binnen acht daghen daernaer tSotteghem begraven; waeromme alle de cloeken van alle de prochien, daer hy heere over was, luuden zes weken lanck.’