Gedichtjes voor kinderen

[p. 85]

't Genezen broedertje.

Gistren was myn broêrtje bleek,

Als een witte roos.

O, hoe treurig of hy keek!

Moeder weende altoos.

By zyn wiegje knielde ik neêr,

En ik bad, vol rouw,

Opdat onze lieve Heer

't Kindje ons laten zou.

Heden is 't gered, God dank!

't Oog staet minder flauw,

Minder bleek staet nu de wang:

't Speelt en lacht al gauw.

Heden weent ook moeder niet,

Die my zeide: ‘'t Kind

Zag bedroefd al ons verdriet:

't Wordt toch zoo bemind!

[p. 86]

 

't Bad ook onzen lieven Heer:

 

Laet my nog op aerd;

 

Tot myn moeders vreugd en eer

 

Blyve ik haer bewaerd!’

 

 

 

Hemel lief, wat ben ik bly!

 

Nu lacht me alles aen.

 

God had zeker medely',

 

Moeder, met uw traen.