Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2639]

686. Trueren moet ic nacht ende dach.

A.

1.
Trueren moet ic nacht ende dach
ende liden groot verlanghen,
des lidens naem ic gaern verdrach,
dat my heeft ombevanghen;
verdriet coemt my soe menichvout,
trueren heeft mij in sijn ghewout;
ic en macht oeck niet ontganghen.

2.
In wat plaetse dat ic bin,
moet ic des lydens wachten;
daer en coemt geen blijscap in minen sin
by daghe ende oeck niet by nachten;
mit vreesen bin ic ombevaen,
dat cost mi also menighen traen;
onser God wiltet my versaechten.

3.
In alle deser werelt wijt
en weet ic druck tontvlieghen,
men en vint niet anders in deser tijt
dan valsheit ende bedrieghen;
want die trou is ghebleven doot,
die waerheit is in groeter noot,
si wort ghedruct mit lieghen.

4.
Och rijck heer God, hoe wee is my
in deser werelt te wesen,
mocht ic van sorghen wesen vri
soe waer mijn hert ghenesen;
maer, lacen, het is al om niet,
hier en is niet anders dan verdriet
ende altoes anxt ende vreese.

5.
Druck liden moet mijn eyghen sijn,
ic en mach oeck niet ontvaren;
Maria, die reyne maghet fijn,
wil my altijt bewaren;
si is mijn troest al op aertrijc,
ic wil haer dienen ghetrouwelijc
al leefde ic oeck dusent jaren.

6.
Och rijck heer God, hoe wel lust my
uut deser werelt te scheyden;
o Maria, weest my by
ende wilt mijn siel gheleiden;
al is mijn aventuer dus cranck,
als ick coem inder inghelen sanc
sel droefheit van my sceiden.

2, 2. t.: lydes. - 2, 7. t.: versaectten.

B.

⁽¹⁾

(1) t.: f f f d.

[p. 2640]

⁽²⁾

1.
Trueren so moet ic nacht ende dach
ende liden swaer verlanghen,
om een, die ick niet sien en mach,
si hout mijn hert bevanghen;
och, si is moeder ende maget fijn;
och, woude sy mijnder ghenadich sijn,
so en waer ic niet beganghen.

2.
Och, in wat lande dat ic bin,
si leyt in mijn ghedachten;
daer en mach gheen ander comen in
bi daghe noch ooc bi nachten;
dat heeft haer claer aenschijn ghedaen;
och, woude sy mi in haer herte ontfaen,
ick liet mijns liden clachte.

3.
In alle dese werelt wijt
en weet ick gheen so schoone;
o suyver maghet ghebenedijt,
ghedenct mijns inden throone;
ghi sijt mijn liefste op aertrijc,
ic wil u dienen trouwelijck,
gheeft mi u rijck te loone.

4.
Och, rijck God heere, hoe wee is mi,
dat ic van haer moet wesen;
och, waer ic doch van sonden vri,
so waer mijn druck ghenesen;
sy brenghen den menighen in swaer verdriet:
scout die sonden waer ghise siet,
sij sijn so valsch ghepresen.

5.
De werlt moet de werlt sijn,
ick wilse laten varen
en bidden Maria, Gods moeder fijn,
dat si mi wil bewaren;
al is mijn broossche nature soe cranck,
ick hope het sal beteren eer yet lanck;
o God, wilt mi ghesparen.

(2) t.: f f d.

Tekst.

A. Hs. van Meerman, nr. 1042, na 1525, thans nr. 2631, 2^de serie der K. Brusselsche Bibl., bl. 21 van het Hs., ‘[n]och op die selve wijse: Troeren moet ic nacht ende dach. Int gheestelijc’. - Dezelfde wijs wordt in het Hs. voorgeschreven, bl. 10, voor: ‘In liden groot heb ic verdriet’, met opschrift: ‘Dit lyedekijn is ghedicht int jaer ons heren dusent CCCC hondert ende XCV ende gaet op die wiese:

[p. 2641]

Verlangen (ongetwijfeld de melodie hiervoren I, nr. 93, bl. 397, op zevenregelige strophe gebracht), Troeren moet ic’, enz.; - bl. 20, voor: ‘Druck heeft bevaen dat harte mijn’ (zie hiervoren III, nr. 613, bl. 2387).

Tekst en melodie

B. Een dev. en̄ prof. boecxken, 1539, nr. 133, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 164, ‘op die wise alsoot beghint’.

Beide lezingen zijn vergeestelijkingen van nr. 147 Antw. lb., 1544; zie hiervoren I, nr. 185, bl. 684; zie mede Dr. J.A.N. Knuttel, Het geest. lied in de Nederl. voor de Kerkhervorming, Rott. 1906, bl. 446, die tekst B nevens nr. 147 Antw. lb. brengt. - Voor de melodie, zie hiervoren I, t.a.p., nr. 185, bl. 684.