Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2508]

647. Ave Maria, maghet reyn.

1.
Ave Maria, maghet reyn,
gy suverliker siit alleyn
der werrelts cierheid algemeyn;
ontsprekelic u suverheit
gaet opter meyen dagereit,
end al dat in haer is bereit.
In mynen syn
staet uwe myn;
o suver maecht,
myn hert, myn syn,
soe waer ic bin,
ghi wel behaecht;
van u te syn myn ziel beclaecht.

2.
Verlangen heeft my onbevaen,
als ic aenscou ster ende maen,
ende voert denk, hoet mit u mach staen;
ghy siit die edel, suver bloem,
dair uut ghesproten is Goeds soen,
Ihesus, heer vanden hogen troen.
Alt hemmelriic
hem seer verbliit
in u claerheit,
want ghi die siit,
diemen geliict
der daghereit
mit alder vogelen sangberheit.

[p. 2509]

 

3.

 

Ontsprekelic, o edel bruyt,

 

u suete roec, u suet geluyt

 

gaet boven alle sang end cruyt;

 

hy mach wel dragen hogen moet,

 

die u kiest voir dat ertsche guet,

 

end al tiit uwe wille doet.

 

Want hi ontfaen

 

sel sonder waen

 

een brugoms croen,

 

die niet vergaen,

 

mer als die maen

 

sal rayen scoen,

 

die ghi hem, edel bruyt, selt doen.

 

 

 

4.

 

Wat sel ic van u denken meer,

 

voer allen maechden hebdi eer

 

van Ihesu, onsen Heer;

 

ghy siit syn moeder, hy u kynt,

 

die u volcomelike mynt;

 

al u begeert ghi aen hem vint.

 

Maria vrou,

 

hier om hi sou,

 

die u ter tiit

 

mach syn getrou,

 

van allen row

 

werden verbliit

 

hier nae mit u in hemmelriic.

 

 

 

5.

 

O suver maecht, verleent doch my,

 

dat ic u hier getrowe sy;

 

bi wien ic bin, off wie by my,

 

wat ic aenscow, tis my al niet,

 

hoe scoen tmach syn, in dit verdriet,

 

als ic denc, dat ghy scoenre siit.

 

O lieve maecht,

 

oft u behaecht,

 

laet my doch syn

 

bi u gedaecht

 

end niet beclaecht,

 

mer friis end fyn,

 

als en brugom in u aenschyn.

 

 

 

6.

 

O coninghyn, maect dat bereit:

 

myn ziel, als sy van hene scheit,

 

moet syn in hemmelriic geleyt,

 

daer alle zielen spannen croen

 

end blideliken singen scoen

 

mit Ihesu, uwen lieven soen.

 

Diet wel besiet,

 

tis groet verdriet,

 

van daen te syn,

 

daer vroechd geschiet,

 

end droefheit vliet

 

mit alle pyn.

 

O maecht, helpt my daer in die schyn!

 

 

 

7.

 

O vrou, wat sal ic aene gaen?

 

myn sonden doen my dic verstaen,

 

dat myn gebet word niet ontfaen;

 

o moeder der ontfarmherticheit,

 

al dair die sonder troest op heyt,

 

troest my, myn sonden syn my leit.

 

O lieve maecht,

 

ic word versaecht;

 

och wat bediet,

 

myn hert dat claecht

 

van snachs tot daechs;

 

ghi andwort niet,

 

en weet, hoe mit my is ghesciet.

1, 5. dagereit, dageraat, morgenrood. - 1, 7. syn, zin. - 1, 8. myn, min. - 1, 13. van u = van u gescheiden. - 2, 3. voert, voorts, verder. - 2, 7. Alt, al het. - 2, 11. geliict, vergelijkt. - 3, 2. o suete roec, o zoete geur. - 4, 2. t.: hebdie. - 4, 11. row, rouw. - 5, 2. t.: getrouue. - 6, 2. van hene scheit, van hier scheidt. - 6, 9. t.: te sien. - 7, 2. dic, dikwijls. - 7, 5. waar de zondaar zijn troost op stelt.

[p. 2510]

Tekst en melodie.

15^de-eeuwsch Hs. nr. 7970 der Weener Bibliotheek, bl. 5b, uitgegeven door Bäumker, Niederländische geistliche Lieder, nr. 5, Vierteljahrsschrift, 1888, bl. 174, hierboven weergegeven; - J.C.M. van Riemsdijk, Vier en twintig ldr. uit de 15^de en 16^de eeuw, 1890, nr. 2, bl. 6, naar dezelfde bron, twee strophen. - De derde strophe wordt aangehaald door Dr. J.A.N. Knuttel, Het geestelijk lied in de Nederlanden voor de Kerkhervorming, Rott. 1906, bl. 276, als voorkomende in een der liederen ‘waarin Maria als bruid wordt aangesproken’, en als ‘strofe, waarin deze betiteling het meest op den voorgrond treedt’. - Op den bovenstaanden tekst volgt, bij Bäumker, Maria's antwoord: ‘Die saec sel ic u seggen, kynt’, enz. (5 str.).