Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2488]

638. Adieu, natuerlyc leven mijn.

1.
Adieu, natuerlyc leven mijn,
adieu, solaes ende alle mijn vruecht,
adieu, het moet ghesceyden sijn
van al dat ghene dat nu mijn herte verhuecht.
Mi en sal niet bliven dan die duecht.
Dat ic hier vinde, wort mi ontogen:
ioncheyt, schoonheyt, solaes ende alle mijn vruecht;
wie dat u mint, hi wort bedrogen.

2.
Adieu, werelt ende u ghesinne,
adieu, ghy aertsce compaengyen,
adieu, tes al verloren minne,
dat wi beminnen te desen tyen;

[p. 2489]

 

adieu, het is al fantasie.

 

Al sidy schone voer den ooghen,

 

tes al verdriet ende bitter lyen;

 

wie dat u mint, hi wort bedrogen.

 

 

 

3.

 

‘Adieu’ is een ontroostelyck woert,

 

ghevoele ick wel in minen moet;

 

‘adieu’ ghi hebt mijn herte verstoert,

 

och sceyden, ghi ray trueren doet.

 

Ic hope, ghi sult mi wesen goet

 

als ic hier namaels sal verhoghen;

 

och werelt, valsch fenijn, al smaect ghi soet,

 

wie dat u mint, hi wort bedrogen.

 

 

 

4.

 

Adieu, dat ic te minnen plach,

 

van u te sceyden, dat doet mi pijn;

 

natuere roept: ‘o wi, o wach!’

 

Adieu, bose werelt, vals fenijn;

 

ghi hadt verblint dat herte mijn,

 

dat ghi mi seyt, vinde ick gheloghen:

 

ick meynde het hadde alsoe ghesijn;

 

wie dat u mint, hi wort bedrogen.

 

 

 

5.

 

Adieu, al sidy mi nu arbeyt;

 

maer als die siele van God moet scheyden,

 

och lacy, dat is veel meerder leyt,

 

dat oerdeel si dan moet verbeyden;

 

waer sal si haer dan gaen vermeyden?

 

Want nyemant en sal haer helpen moghen;

 

dan salsi moeten wenen en screyen;

 

wie dat u mint, hi wort bedrogen.

 

 

 

6.

 

Aldus dacht ic in minen sinne:

 

tes beter dat ic mi bekeere

 

en ick inden strick ghevangen binne,

 

ende dat ick mi keere tot onsen Heere;

 

wat soude mi baten der werelt eere,

 

als ick quame in so swaren doghen?

 

Dat ick haer hebbe ghedient, dat rout mi seere;

 

wie dat u mint, hi wort bedrogen.

 

 

 

7.

 

Ick bid u bloeme boven alle vrouwen,

 

Maria, neemt mi in u behoet;

 

op u staet alle mijn betrouwen,

 

als ic mijn leven laten moet,

[p. 2490]

 

dat ghi den viant van mi doet.

 

Om mijn verdriet is al sijn pogen;

 

bescermt mi vander hellen gront!

 

Die anders mint, hi wort bedrogen.

 

 

 

8.

 

Maria, bloem der amorosen,

 

ghi sijt een tresoor vol alder duecht,

 

ghi sijt vol minnen ghelijck die roose,

 

ghi sijt een prieel, des hemels vruecht,

 

ghi sijt die mi verbliden muecht;

 

u langhe derven brengt mi in doghen;

 

coemt mi te hulpen, suyver iuecht!

 

Wie anders mint, hi wert bedroghen.

Tekst.

Een dev. en̄ prof. boecxken, Antw. 1539, nr. 65, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 87; - J.C.M. van Riemsdijk, Vier-en-twintig liederen uit de 15^e en 16^e eeuw, Amst.-Leipz. 1890, nr. 10, bl. 16, str. 1 en 3; - Dr. J.A.N. Knuttel, Het geest. lied in de Nederl. voor de kerkhervorming, Rott. 1906, bl. 347, tot bewijs hoe ‘het scheiden van de wereld was voor vele bekeerden geen lichte zaak ...’

Melodie.

Een dev. en̄ pr. b., t.a.p.; - J.C.M. van Riemsdijk, t.a.p. - Aangeh. hiervoren III, bl. 2241.

In den regel verkrijgen de verzen, in al de strophen, vier accenten; het zevende vers der eerste, derde en zesde strophe schijnt echter onregelmatig, ten ware men scandeerde:

Str. 1: Ióncheyt, schóonheyt, soláes ende alle myn vrúecht.

Str. 3: Och wérelt, valsch feníjn, al smáect ghi sóet.

Str. 6: Dat íck haer hebbe ghedíent, dat róut mi séere.

Het zevende vers van str. 1 vergeleken met het tweede vers derzelfde str. en met het zevende van str. 2, 4, 5, 7 en 8, doet zien, dat het eerstgenoemde een accent te veel heeft. Str. 2, v. 7 zou men dus moeten zingen:

tes al ver - driet en - de bit - ter lyen.

Ambros, Geschichte der Musik, 2^de uitg., Leipzig 1881, III, bl. 264, vermeldt naar den Codex Basevi te Florence, een meerstemmig lied: ‘Adiou naturlic lewen min’ (sic, volgens het Hs.: ‘Adieu, naturlic leven myn’) van Collinet de Lannois, dat aanvangt:

[p. 2491]

Moeilijk ware het in deze compositie de melodie van Een dev. en̄ prof. boecxken terug te vinden.