Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2418]

623. Als ic mi wel versinne.

1.
Als ic mi wel versinne,
so rout mi seer den tijt,
dat ic in aertscher minne
ghesocht heb mijn jolijt.

Ic wil gaen arbeiden sere

ende mi van sonden keren

van al des ic vermach.

2.
Ic heb also veel verloren
in dese costelike tijt,
ic en versindes niet te voren:
des wilt mi laten quijt.

Ic wil gaen, enz.

3.
Ic heb also seer ghedwalet,
dat is mi leet so seer,
het moet al sijn verhalet:
des gheeft mi goeden keer.

Ic wil gaen, enz.

4.
Mit sware penitencie
moet ict verbeteren al,
ende mit groter abstinencie,
so doe ic also wael.

Ic wil gaen, enz.

[p. 2419]

 

5.

 

Ic wil mijn hertjen puren

 

van al mijn sonden groot,

 

so en darf ics niet besuren

 

in die alre swaerste noot.

 

Ic wil gaen, enz.

 

 

 

6.

 

Penitencie wel ghedane,

 

daer volcht nae blischap groot,

 

ic wil ooc nu bestane,

 

so en hebbic ghenen noot.

 

Ic wil gaen, enz.

Tekst.

Hoffmann v.F., Niederl. geistl. Ldr., nr. 55, bl. 124, met wijsaanduiding: ‘Ic weets een molenarinne // van herten also fier // in ...’ naar het 15^de-eeuwsch Berlijnsch Hs. 8,190, tekst hierboven weergegeven; - Bäumker, Niederl. geistl. Ldr., nr. 81, Vierteljahrsschrift, 1888, bl. 316, eerste strophe met de melodie, naar dezelfde 15^de-eeuwsche bron; - Dr. J.A.N. Knuttel, Het geest. lied in de Nederlanden voor de Kerkhervorming, Rott. 1906, bl. 338.

Melodie.

Zie hiervoren I, nr. 239, bl. 866.