Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2397]

617. Mijn tijt gaet wech, en ic daer met.

1.
Mijn tijt gaet wech, en ic daer met,
mijn leven en mach niet dueren;
ick wil mi keeren onbelet
van alle creaturen,

2.
Ende allen dingen ledich staen,
dat mi van God mach keeren;
mijns selfs altijt te buten gaen,
aldoer die minne ons Heeren.

3.
Het herte mach wel vrolic zijn,
ten derf hem niet versaghen;
al is hem liden somtijts pijn,
God salt hem helpen draghen.

4.
Nu laet ons dan een cort termijn
doer Gode gaerne liden,
want ten sal toch niet langhe sijn,
wi mogen wel hoeflijc striden.

[p. 2398]

 

5.

 

Nature die moet in alder tijt

 

haer selven leeren bedwingen,

 

want het is dic groot onprofijt

 

te cleven aen aertsche dingen.

 

 

 

6.

 

Al schinet wat, ten is so niet,

 

men wort daer bi bedroghen:

 

alsmen daer af scheyt, so eest al verdriet;

 

het is dagelijcx voer oghen.

 

 

 

7.

 

So wie sijn sinnen aen Gode keert,

 

die en derf voortaen niet trueren;

 

al wort natuere dicke beswaert,

 

hem sal wel troost ghebueren.

 

 

 

8.

 

Van haerder minnen, die si draecht

 

in haren gront verborghen,

 

op dat sijt haren minnaer claecht

 

si en derf voer gheen dinc sorghen.

 

 

 

9.

 

Die gracie ons Heren die is ons bi,

 

bidt dat hy ons verlichte,

 

ende van alle sorghen make vry,

 

ende ooc die dit liedeken dichte.

1, 4; 1, 1-4. De zin is: ik wil mij van alle creaturen keeren en los blijven (ledich staen) van al wat mij van God kan scheiden; ik wil van mij zelf afstand doen om de wille van onzes Heeren liefde.

Tekst en melodie.

Een dev. en̄ prof. boecxken, Antw. 1539, nr. 175, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 207, zonder wijsaanduiding, met het opschrift: ‘Den derden reghel van elck veers (strophe) moet verhaelt worden’; - J.C.M. van Riemsdijk, 24 liederen uit de 15^e en 16^e eeuw, nr. 5, bl. 10. - Dr. J.A.N. Knuttel, Het geest. lied in de Nederlanden voor de Kerkhervorming, Rott. 1906, bl. 367, geeft en bespreekt den tekst. - Het lied te vinden bl. 48 v^o van Een suyverlick boecxken, begrijpende de liederen van Tonis Harmansz. van Warvershoef (hij leefde c. 1550), uitg. z.p. en jaar, vangt aan in denzelfden aard. Het heeft tot opschrift: ‘Noch een lied / eens dans liedts wyse’:

Als ick aensie dat leven myn,
de tydt die gaet voorby;
ick heb soo menighen sonden ghedaen,
daer mede soo ben ick seer belaen;
o Heer, ontfermt dy myns.