Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2356]

[8. Zieleklachten]

603. Ic wil mi selven troesten.

A.

1.
Ic wil mi selven troesten
ende maken enen moet,
want alset gaet ten quaetsten,
so macht noch werden goet;
van sonden wil ic mi keren
in mijnre jongher tijt.
Ic bid ghenade, Here,
want ghi ghenadich sijt.

2.
Mijn oghen die moghen scouwen
tgheen dat ic heb verdient,
tsi bliscap ofte rouwen;
ic rade minen vrient,
dat hi hem van sonden kere,
want cort is onse tijt.
Ic bid ghenade, Here,
want ghi ghenadich sijt.

3.
Woud ic die werelt verliesen,
tghepeins dat waer mi goet,
so soude mi God verkiesen
als hi den salighen doet;
och mi berouwet sere
al mijn verloren tijt.
Ic bid ghenade, Here,
want ghi ghenadich sijt.

4.
Niemant en darf hem poghen
te comen daer God si,
hi en moet nae sijn vermoghen
van sonden wesen vri
ende dienen Onsen Here
die wijl dat hi heeft tijt.
Ic bid ghenade, Here,
want ghi ghenadich sijt.

5.
Ouder mach ic werden
ende jongher nemmermeer,
ende namaels onder die erde
ende laten goet ende eer;
waer toe dat ic mi kere,
altoes gaet minen tijt.
Ic bid ghenade, Here,
want ghi ghenadich sijt.

[p. 2357]

 

6.

 

Ende noch so wil ic hopen

 

op God ende Onser Vrouwen;

 

Gods gratie staet altoes open,

 

als ons die sonden rouwen,

 

want milde is die Here,

 

onseker is die tijt.

 

Ic bid ghenade, Here,

 

want ghi ghenadich sijt.

 

 

 

7.

 

Och rat van avonturen,

 

selstu niet omme gaen,

 

dat mi troest mocht gheburen

 

van dat ic heb misdaen?

 

Ic en sondighe nemmermere,

 

al had ic wel die tijt.

 

Ic bid ghenade, Here,

 

want ghi ghenadich sijt.

 

 

 

8.

 

Aldus so wil ic temmen

 

dat jonghe harte mijn,

 

so mach ic namaels clemmen

 

al daer die salighe sijn,

 

daer ic so langher so mere

 

begheret heb altijt.

 

Ick bid ghenade, Here,

 

want ghi ghenadich sijt.

 

 

 

9.

 

Nu spreect voer mi int beste,

 

ghi heilighen al ghemeen,

 

al bin ic van den lesten,

 

ic bin derselver een

 

daer Cristus met groter onere

 

om starf tot eenre tijt.

 

Ic bid ghenade, Here,

 

want ghi ghenadich sijt.

4, 1. darf, van durven = mogen. - 4, 3. hi en moet, of hij moet. - 4, 6. die wijl, terwijl. - 5, 1. mach, kan. - 5, 1-2. Vgl. nr. 602 hiervoren, 8, 1 en 2. - 7, 1. rat van avonturen, zie hiervoren II, nr. 421, bl. 1569. - 8, 3. t.: climmen. - 9, 5. onere, oneer, schande.

Ick will my gaen ontlaeden.
B.

1.
Ick will my gaen ontlaeden
ende verlichten mynen moet;
ende wachten my vanden quaden,
dat zall my wesen goet;
van sonden will ick mij keren
in mijnen ionghen tijt.
Ick bid genade, lieve Heere,
want ghij ghenadich zijt.

2.
Myn oghen moeten aenscouwen
na dat ick hebbe verdient,
eest blijsschap ofte rouwen;
so raden ick myne vrint,
dat hy hem van sonden keere,
want cort iss onsen tijt.
Ick bid genade, lieve Heere,
want ghij ghenadich zijt.

3.
Had ick voer tswaer verliesen
ghepenst, dat waer mij goet;
soe soude mij God verkiesen
soe hij den salighen doet;
maer neenick, my rouwet seere
al mynen verloren tijt.
Ick bid genade, lieve Heere,
want ghij ghenadich zijt.

4.
Nyemant en derff hem voeghen
te coemen daer God sij,
hij moet na zijn vermoeghen
van sonden weesen vrij
ende dienen onsen Heere
wanneer hij heeft den tijt.
Ick bid genade, lieve Heere,
want ghij ghenadich zijt.

[p. 2358]

 

5.

 

Ouder mach ick werden,

 

mer ionger nimmermeer,

 

ende namaels onder derde

 

ende laten goet ende eert;

 

waer toe zall ick mij keeren,

 

altoes gaet mijnen tijt.

 

Ick bid genade, lieve Heere,

 

want ghij ghenadich zijt.

 

 

 

6.

 

Noch soe will ick hoepen

 

op God ende Onser Vrouwen;

 

Goeds gracie is altijt open

 

als ons dye sonden berouwen;

 

milde zo is ons Heere,

 

onseker is onsen tijt.

 

Ick bid genade, lieve Heere,

 

want ghij ghenadich zijt.

 

 

 

7.

 

Aldus soe will ick temmen

 

dat ionghe leven myn,

 

dat ick naemaels mach clemmen

 

all daer dye engelen zyn,

 

daer is so langher zo meere

 

blisscap in alder tijt.

 

Ick bid genade, lieve Heere,

 

want ghij ghenadich zijt.

 

 

 

8.

 

O rat van avontueren,

 

suldij niet omme slaen,

 

oft mij mocht troest gebueren

 

van dat ick hebbe mesdaen?

 

Ick en sondichden niet meere,

 

al had ick wel den tijt.

 

Ick bid genade, lieve Heere,

 

want ghij ghenadich zijt.

 

 

 

9.

 

O God van hemelrijcke,

 

ick staen hier als een arm man

 

seer ellendelijcke,

 

siet mij met uwer genaden an;

 

gheeft mij dat ic mij keere,

 

het is meer dan tijt.

 

Ick bid genade, lieve Heere,

 

want ghij ghenadich zijt.

 

 

 

10.

 

Gestadich wil ic dienen

 

ende weesen onderdaen;

 

het staet noch te geschiene,

 

dat ick zall moeten gaen

 

van daer ic niet en keere,

 

nijmmermeer, tot gheender tijt.

 

Ick bid genade, lieve Heere,

 

want ghij ghenadich zijt.

 

 

 

11.

 

Nu bidt voer den besten,

 

ghij heylghen all gemeyn,

 

all coeme ic met den lesten,

 

ic binder nochtanz een

 

daer Christus, ons lieve Heere,

 

om sterff op eender tijt.

 

Ick bid genade, lieve Heere,

 

want ghij ghenadich zijt.

8, 5. t.: meer. - 9, 1. t.: hemelrijck. - 9, 3. t.: ellendelijck. - 9, 5. keere = bekeere.

Tekst

A. Hoffmann v.F., Holländische Volksldr., 1833, nr. 14, bl. 33, met wijsaanduiding: ‘Ic wil mi selven troesten // ende maken enen moet’, naar het 15^de-eeuwsch Berlijnsch Hs. nr. 8,190, hierboven weergegeven. - H.v.F. teekent aan: ‘Ein ähnliches Lied, mit sehr vernachlässigter Form und ganz anderer Wendung, steht in B. 10-12 (Berlijnsch 15^de-eeuwsch Hs. 8,185); es beginnt eben so wie dieses: Ic wil mi selven troesten; doch steht eine andere Melodie (l.: wijsaanduiding; want dit Hs. bevat geen melodieën) darüber: Dit is die wise: Lief hebben ende miden’; - Id., Niederl. geistl. Ldr., 1854, nr. 62, bl. 135, naar Hs. 8.190, met wijsaanduiding: ‘Ic wil mi selven troosten // ende maken enen....’

[p. 2359]

Melodie.

Bäumker, Niederl. geistl. Ldr., nr. 75, Vierteljahrsschrift, 1888, bl. 314, naar het voornoemde Hs. nr. 8.190. - B. voegt er, aan zijnen kant, bij: ‘In der andern Berliner Handschrift C (8.185), Seite 9, heisst es: ‘dit is die wyse: Lief hebben ende myden’, alzoo de wijs van het onmiddellijk voorgaande lied, dat tot wijsaanduiding verstrekte aan het bovenstaande.

Tekst

B. Hs. van Anthonius Ghyselers, uit den aanvang der XVI^de eeuw, vroeger toebehoorende aan Prof. C.P. Serrure, thans nr. 901ⁱ der Gentsche Bibliotheek, bl. 26, ‘een geestelijck liedeken op dye wijse: Cleve Hoern, ind Batenborch’, hierboven weergegeven; - Een dev. en̄ prof. boecxken, Antw. 1539, nr. 7, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 26, aant. bl. 332, op die selve wijse: ‘Solaes wil ic hanteren’, zelfde tekst, buiten veranderingen in de spelling en de schikking der strophen. - Vgl. in laatstgenoemde verzameling nr. 106, bl. 133: ‘Ick sal mi selven troosten // ende maken eenen moet // ende keeren mi totten besten’, 10 str.

Melodie.

Voor de wijs: ‘Cleve’, enz., zie hiervoren II, nr. 414, bl. 1544: ‘Met luste willen wi singhen’. - Voor de wijs: ‘Solaes wil ic hanteren’, zie hiervoren III, nr. 523, bl. 2296.