Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2335]

596. Bedroefde herten, wilt vreugde raepen.

1.
Bedroefde herten, wilt vreugde raepen:
aensiet Godts schepsel in 't aerdtsche pleyn,
hoe schoon, hoe konstig dat't al is geschaepen;
denckt: hoe schoon moet haeren Schepper zijn.

2.
Aensiet die kruyden seer groen uyt spruyten,
die daer genesen sieckten en pijn;
aensiet haer schoonheydt en haer virtuyten;
denckt: hoe schoon moet haeren Schepper zijn.

3.
Aensiet die lelien vol soeter roken,
thymus, lavender en roosen-maryn;
aensiet die roosen seer wydt ontloken;
denckt: hoe schoon moet haeren Schepper zijn.

4.
Siet alle de bloemkens met goedt verstande,
vol soeten reuck en medecijn;
siet haer couleur menigerhande;
denckt: hoe schoon moet haeren Schepper zijn.

[p. 2336]

 

5.

 

Aensiet die boomen met alle vruchten,

 

en die wijngaerden met haeren wijn;

 

aensiet die vogels in der luchten;

 

denckt: hoe schoon moet haeren Schepper zijn.

 

 

 

6.

 

Siet die gesteenten van grooter weerden,

 

die klaerder blincken als cristallijn;

 

siet alle schoonheyt op deser eerden;

 

denckt: hoe schoon moet haeren Schepper zijn.

 

 

 

7.

 

Aensiet die menschen schoon van lichaeme,

 

fraey van fatsoen en leden fijn,

 

suyver van aensicht en leden bequaeme;

 

denckt: hoe schoon moet haeren Schepper zijn.

 

 

 

8.

 

Aensiet die sonne en maene schoone;

 

aensiet die sterren van klaeren schijn,

 

siet hoe sy blincken aen 's hemels throone;

 

denckt: hoe schoon moet haeren Schepper zijn.

 

 

 

9.

 

Hoort gy hier konstig op orgelen spelen,

 

op instrumenten en musica seer fijn;

 

hoort gy oock singen met soete kelen,

 

denckt: hoe soet sal 't in den Hemel zijn.

 

 

 

10.

 

Hoort alle vreugt die men mag bedrijven,

 

sy kan maer dueren een kort termeyn:

 

denckt op die vreugt, die eeuwig sal blijven

 

voor haer die in den Hemel zijn.

 

 

 

11.

 

Laet ons de weireldt geheel versaecken

 

met al haer boosheydt, naer Godts doctryn;

 

soo sullen wy in den hemel smaecken

 

hoe soet en schoone dat 't daer sal zijn.

 

 

 

12.

 

Lof zy den Schepper der creatueren,

 

die alle dingen geschaepen heeft;

 

glorie zy hem en 't allen uren,

 

die 't onderhoudt en sijn voedtsel geeft.

11, 1. t. geheel ontbreekt; echter niet in Het prieel, t.a.p. - 12, 3. en 't bijgev. naar Het prieel, t.a.p.

[p. 2337]

Tekst.

Nicl. Jansens Van Roosendael, Een nieuw dev. geest. lb., Antw. z.j., geest. goedk. 1599, bl. 109, ‘op de wyse: Myn oogskens weenen, myn hert moet suchten’, tekst hierboven. In de uitgave, Antw., Jer^s Verdussen, 1637, bl. 125, vindt men nog als negende strophe:

Siet ghy die werelt hier vol couragie,
wiltse versmaden ghelijck fenijn;
siet ghy haer schoonheyt en haer cieragie,
denckt: hoe schoon moet haren Schepper zijn.

Verder treft men den tekst aan in: Het prieel der gheest. melodie, Brugghe 1609, bl. 131, met varianten, ‘op de wyse: alsoot beghint’; en ook in Parnassus dat is den Blijen-bergh, Antw. 1623 (geest. goedk. 1623, priv. 1619), bl. 13, met aanvang: ‘Devote herten, enz.’; - Catholijck sanckboeck (later verschenen onder den titel van Gheest. harmonie, Embrick (1620), exempl. zonder titelblad, uitg. 1633 (?), nr. 63, bl. 87, zonder wijsaanduiding; - Het klein prieel der geest. melodyen, Luyck, z.j., bl. 57 (na 1620), zonder wijsaanduiding.

Vlaamsche zanten, maandschrift, Sint-Nikolaas, IV (1902), bl. 72, ‘Nieuwe wijze’, met aanvang: ‘Komt vromen van hert, wilt vreugde nu rapen’, 8 strophen onderteekend: C.V. (Cam. Verberct), Liezele (Antwerpen).

Hiervoren I, bl. 484, deelden wij reeds eene vergeestelijking mede; eene andere navolging van denzelfden aard, geteekend A.I., doet zich voor in voornoemden Parnassus, enz., bl. 84, met aanvang: ‘Bedroefde hertekens wat moet ghy lijden // als ghy verloren hebt des Heeren troost, - Op de wijse als 't beghint’.

Melodie.

Het prieel, t.a.p. - Zie hiervoren nr. 124, bl. 483: ‘Bedroefde herteken’. - In Les pleurs de Phylomele ‘contenant les odes pelerines, les regrets et les pleurs de Messire Remacle Mohy, assemblez par Messire Jean Mohy son frere’ (2^de Édit.), Liege, Leonard Streel, 1626, bl. 144, treft men voor eene ‘Ode pour les pelerins à nostre Dame de Lorette’, waarvan de eerste strophe volgt, nog deze lezing van onze melodie aan:

Va t'en mon a - me pure et net - te,
A nos-tre Da-me de Lo-ret-te,
Va là fai - re ton o - rai - son,
Ce sainct et ce - leste o - ra - toi - re
Est tout plein de grace et de gloi - re,
D'a-mour et de de - vo - ti - on.