Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2330]

594. Nu hoort wat ic u schincke.

1.
Nu hoort wat ic u schincke
met desen nieuwen tijt,
van een soe schonen vincke,
sij brengt ons groot iolijt.

2.
Die vader vanden throone
heeft ons die vincke ghesent;
het is sijn eenich sone,
dats ons een lief present.

3.
Het vincse een teer roede,
al binnen Nazareth,
bevaen al met armoeden
met duechden wel omset.

4.
Die muyte en was niet gebroken
die dese vincke aen nam;
maer si bleef wel ghesloten
als hi hier tot ons quam.

5.
Maer dat vernam een havic
met crommen clauwen stijf,
hi wilde dat vincxken doden;
het was hem een ontblijf.

[p. 2331]

 

6.

 

Als hi hadde verloren

 

die edel vincke fijn,

 

doen wrack hi sinen thoren

 

aen so menich cleyn vogelkijn.

 

 

 

7.

 

Die vinck quam haer vermeyden

 

tot Bethleem int prijeel;

 

daer mocht mense horen screyden

 

om onser alder seer.

 

 

 

8.

 

Nu bidden wij der vincken

 

metter ghyolen sijn,

 

dat hi ons niet en laet versincken

 

al inder hellen pijn.

2, 1. van den throone = van den hemel, naar Matth. V, 34. - 3, 1, roede, zeker wel woordspelling: 1) lijmstok om vogels te vangen, 2) Virga e radice Jessae, Jes. XI, 1. - 5, 4. = mislukking, misrekening. - 8, 2. ghyole, Oud-Fransch gaole, gaiole, jaiole; modern Fransch geôle.

Tekst en melodie.

Een dev. en̄ prof. boecxken, nr. 229, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 264, zonder wijsaanduiding. - Aangeh. door Dr. J.G.R. Acquoy, Het geest. lied in de Nederl. vóór de Hervorming (Archief voor Nederl. Kerkgeschiedenis, II, 1886), bl. 67, als ‘een niet onaardig gedacht lied, waarin het kindeke Jezus wordt voorgesteld als een vink, Herodes, die het wil dooden, als een havik, en de kinderen, aan welke 's Konings toorn zich wreekt, als ‘so menich cleyn vogelkijn’. Doch, naar Dr. Acquoy's meening, wordt het geheel bedorven door de eerste twee strophen. - Het tweede deel der melodie is niet van eentonigheid vrij te pleiten, maar de aanvang klinkt frisch en zoo modern als 't maar zijn kan.