Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2314]

588. Sijn vriendelijc oogen schinen.

⁽¹⁾

1.
Sijn vriendelijc oogen schinen
ghelijc die sonne claer,
seer langhe van hem te sine
es mijnder herten te swaer;
mocht ick hem eens aenscouwen
en cussen sinen roden mont,
had ick hem hier beneden,
mijn herteken waer te vreden;
nu blivet altoos ghewont.

2.
Ick sach den hemel blincken,
mijn hertken was verhuecht;
woude hi eens op mi dincken,
die suverlike iuecht,
mijn liden soude ic vergheten
binnen eender corter stont;
had ick hem hier beneden,
mijn hertken waer te vreden;
nu blive ick altoos ghewont.

(1) De twee laatste maten zijn in den oorspronkelijken tekst met f-, in plaats van c-sleutel op de derde lijn te lezen.

[p. 2315]

 

3.

 

Al inden hooghen throone

 

daer schijht den claren dach,

 

daer is hi also schoone,

 

die liefste die ick oyt sach;

 

hi doet mi groot verlanghen,

 

in eender corter stont;

 

had ick hem hier beneden, enz.

 

 

 

4.

 

Die edele seraphinnen,

 

die sijn van God verclaert,

 

sij branden in Iesus minne,

 

ghelijck den edelen aert;

 

sij hebben claer bekinnen

 

in eender corter stont;

 

had ick hem hier beneden, enz.

 

 

 

5.

 

Mijn alder liefste gheminde

 

hi is wel also rijck,

 

sijn goet en heeft gheen inde,

 

men vant noyt sijns ghelijck;

 

sijn minne is overvloedich,

 

si en heeft gheenen gront;

 

had ick hem hier beneden, enz.

 

 

 

6.

 

Een strael van Iesus minne,

 

die heeft mijn siele doergaen,

 

mijn herte ende mijn vijf sinnen,

 

die hebben troost ontfaen;

 

ick worde verlicht van binnen

 

in eender corter stont;

 

had ick hem hier beneden, enz.

 

 

 

7.

 

Al in dat eewich leven

 

eest wonderliken schoon,

 

daer is mijn lief verheven

 

al in den hoochsten throon.

 

This hem al onderdanich

 

in eender corter stont;

 

had ick hem hier beneden, enz.

 

 

 

8.

 

Al is hi hooghe gheseten,

 

ick sal noch tot hem gaen,

 

sijn duecht is onghemeten,

 

hi en can niet wederstaen.

 

Ic hope hi sal mijns ontfermen

 

in eender corter stont;

 

had ick hem hier beneden, enz.

 

 

 

9.

 

Conde ic mi wel bekinnen,

 

het soude dan worden goet;

 

so mocht ick Iesum minnen

 

ende maken goeden moet.

 

So soude hi weder comen

 

in eender corter stont,

 

had ick hem hier beneden,

 

mijn hertken waer te vreden;

 

nu blivet altoos ghewont.

Tekst en melodie.

Een devoot en̄ prof. boecxken, Antw. 1539, nr. 124, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 154, ‘dit is die wise van O radt van avontueren’; tekst hierboven weergegeven; - Dr. J.G.R. Acquoy, Midd. geest. liederen en leisen, 1888, nr. 9, bl. 18. - Zie hiervoren II, nr. 421, bl. 1569 vlg.: ‘O radt van avontueren’.

Nrs. 125-132 van Een dev., waaronder: ‘Als ic beghin te dencken’, werden voorgedragen ‘op die selve wise’: nl. ‘O radt’, enz. - ‘Als ic beghin’, enz. is ook te vinden in het Hs. nr. 1042 van Meerman (na 1525), thans nr. 2631, 2^de serie, der K. Brusselsche Bibl., bl. 23, met wijsaanduiding: ‘Haer vriendelijc ooghekijns wencken’.