|
| |
| |
| |
574. Siit vroelic, het is geworden dach.
Ga naar voetnoot(1)-(4)
| |
A.
Siit vroelic, het is geworden dach,
die sonne die is opgegangen,
die Heer die heeft gewonnen den striit,
hi heeft verloest die vangen.
| |
| |
Nu laet ons gaen een vrolic ganc
dat ymmermeer mach wesen;
die myn den mynnende mensche doet
Mynnen wy Goede eenpairlic
ende scuwen der werrelts wegen,
so mogen wy worden van doechden riic
Ist dat wy Ihesum volgen nae
een corte stont in mynnen,
hi wil ons cronen al hier nae
Ihesus mynne, die brede staet,
en machmen niet verbergen;
die Ihesus mynne int herte hat,
mit vrede sel hy sterven.
1, 4. vangen = gevangenen. - 3, 2. t.: ende scuuen. - 3, 4. t.: ewelic; vgl. B, 4, 3.
| |
B.
Sijt vrolic, het is gheworden dach,
die sonne die is op gheganghen,
die Here die heeft ghewonnen den strijt,
hi heeft verlost die ghevanghen.
Nu laet ons gaen een vrolic ganc
| |
| |
Jesus min is dat alrebeste goet,
dat emmermeer mach wesen,
want minne doet dat lieflic hart
Ist dat wi Jesum volghen na
een corte stont in minnen,
hi wil ons cronen al hier na
Minnen wi Jesum eenpaerlijc
ende scuwen der werelt weghen,
so moghen wi worden van doechden rijc
Jesus min, die brede staet
en machmen niet verberghen;
die Jesus min int herte hout,
met vrede sal hi sterven.
2, 1. is bijgev. - 5, 1. t.: stat.
| |
C.
Weest vrolijc het is gheworden dach,
die sonne die is op gheghanghen,
die Heer die hevet ghewonnen den strijt,
hi heeft verlost sijn ghevanghen.
Laet ons gaen een vroliken ganc
in goeder waerder minnen;
die doer heeft Jhesus opghedaen,
Die minne is dat beste goet
dat ummermeer mach wesen,
die myn die den minnenden mensche doet
| |
| |
Woude wi Jhesum volghen na,
een corte tijt in minnen,
hi soude ons cronen, als ic verstae,
ende maken ons coninghinne.
Jhesus min, die breyde scat,
die en can nyemant verwerven;
wie Jhesus in sijn harte draecht
hi mach wel vrolic sterven.
2, 3. t.: die myn die doet den minnenden mensche; vgl. A, 2, 3.
| |
Tekst.
A. W. Bäumker, Niederl. geistl. Ldr., nr. 44, Vierteljahrsschrift, 1888, bl. 241, naar het 15de-eeuwsch Weener Hs.
B. Hoffmann v.F., Holländische Volksldr., 1833, nr. 8, bl. 25, hierboven weergegeven; - Id., Niederl. geistl. Ldr., 1854, nr. 96, bl. 192, naar het 15de-eeuwsch Berlijnsch Hs. 8,190, met wijsaanduiding:
Die mint dat hem sijn hoep ontgaet,
want hi met sorghen is belast
J.A. Alberdingk Thijm, Gedichten uit de verschillende tijdperken, 1850, I, bl. 220, naar H.v.F., onder den titel: ‘Nonnetjens-Paaschlied’.
C. Hs. 1042 van Meerman (na 1525) thans nr. 2631, 2de serie, der K. Brusselsche Bibl., bl. 40, zonder wijsaanduiding. - Een dev. en̄ prof. boecxken, Antw. 1539, nr. 201, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 234, bevat met enkele varianten den tekst A, zonder refrein, daarenboven de drie strophen die volgen:
Der werelt minne is fenijn,
die haer mint wort bedrogen;
die menige waent de liefste sijn,
int eynde vint hijt gheloghen.
Daer om en wil ick mi nyet verliesen
om eenichs menschen loosen waen,
ic wil den soeten Ihesum verkiesen,
van hem wil ic sijn trou ontfaen.
Ic wil hem in mijn herte sluten,
ende houden hem daer in al vast,
ende laten alle dinck van buyten,
ende leven met hem in groter rast.
| |
| |
| |
Melodie.
Bäumker, t.a.p. - Dezelfde wijs, buiten de door B. aangeduide, hierboven medegedeelde varianten, is te vinden in het Berlijnsch Hs. 8,190. Het door dit Hs. als stem aangeduide lied is te vinden, met achtregeligen anderen strophenbouw, onder de Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten uitgegeven door C. Carton, voor rekening van de Maetschappij der Vlaemsche bibliophilen, Gent, z. j [1847], 2de serie, nr. 9, tweede stuk, bl. 311, aan het slot van een allegorisch gedicht. Wij laten de eerste twee strophen volgen:
Die mint ende hem sijn hope ontgaet,
want hi van zoorghen leen ontfaet,
hem en helpt no vrient, no maghen,
helpt zo hem niet sijn liden draghen,
Daer of mach ic wel wesen ein,
mijn hope es wech, mijn troost es clein,
so wat ic doe is jegenspoet,
hope ende troost waer mi nu goet,
Volgens eene welwillende mededeeling van Prof. L. Scharpé te Leuven, bevat het Hs. eene door Carton niet uitgegeven melodie van dit lied. Deze is echter, naar onze meening, met geen zekerheid uit de notatie op te maken.
In Een dev. en̄ pr. boecxken wordt het lied voorgedragen ‘op die selve wise’ (van een voorgaande lied): ‘Ick sach mijn heere van Valckensteyn’ (zie hiervoren I, nr. 19, bl. 116) ‘Oft op (die wise) vanden timmerman’ (zie hiervoren I, nr. 40, bl. 217: ‘Wie wil hooren singhen van eenen timmerman?’), ‘Oft op: Wij willen ons gaen verheffen’ (zie dit lied hierna).
|
|
Auteursrecht onbekend
