Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 2141]

544. Waertoe laet gy u vervoeren?
(De verloochening van Petrus)

Eerste melodie.

Tweede melodie.

[p. 2142]

 

1.

 

Waer toe laet gy u vervoeren,

 

dat gy loochent uwen Heer?

 

kent gy, Petrus, my niet meer?

 

Wat doet soo u hert' ontroeren,

 

dat gy my vervloeckt soo seer?

 

Petrus, kent gy my niet meer?

 

 

 

2.

 

'k Hebb' myn liefde u gegeven,

 

u omhelst noch desen dag,

 

als ick voor uw' voeten lag;

 

met het broodt van't eeuwig leven,

 

hebb' ick u gespyst daer by,

 

en gy, Petrus, loochent my.

 

 

 

3.

 

Gy weet, wat ick hebb' geleden,

 

wat in't hofken onderstaen,

 

daer ick was met u gegaen;

 

als ick dry-mael hadt gebeden,

 

quamp verraeder Judas aen:

 

Petrus, is u dit ontgaen?

 

 

 

4.

 

Wat hebb' ick u dan misdreven,

 

dat gy noch in al myn smert

 

met een sweerdt doorsteekt myn hert?

 

Gy hebt my uw' trouw gegeven,

 

en herhaelt den derden keer;

 

Petrus, kent gy my niet meer?

Tekst.

Nieuwe geest. liedekens, Bruggge, 1740, nr. 41, bl. 60, ‘De verloocheninge van Petrus’, stemme: ‘Heureux celui qui chemine’; tekst hierboven; - Lootens et Feys, Chants populaires flamands, 1879, nr. 21, bl. 35.

Melodie.

I. Nouveau recueil de chansons choisies, à la Haye 1731, I, bl. 250, voor een lied: ‘L'embarquement’, waarvan de eerste strophe luidt:

Heureux celui qui chemine
sur la terre ou bien sur l'eau,
quand il a dans son bateau
sa compagne de marine.
L'embarquement est divin,
quand on vogue, vogue, vogue, vogue,
l'embarquement est divin,
quand on vogue avec Catin.

II. Lootens et Feys, t.a.p.