Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 1858]

478. Kinder swijcht, so moochdi horen.

1.
Kinder swijcht, so moochdi horen,

ecce mundi gaudia!

hoe heer Jesus is gheboren.

In te sunt solemnia,

o virgo Maria,

Dei plena gracia!

2.
Denghel die die bootschap brachte, enz.
quam ter maghet in der nachte, enz.

3.
Hi groetese also vriendelike
mitten Heer van hemelrike.

4.
Hi seide datse soude ontfaen
Jesum Cristum sonder waen.

5.
Dat was een wonderlic dinc:
die maghet mit een woort ontfinc.

6.
Si droech hem maenden neghen,
als vrouwen bi naturen pleghen.

[p. 1859]

 

7.

 

Gheboren wert die edel dracht

 

snachts in couder middernacht.

 

 

 

8.

 

Men leiden in een cribbekijn,

 

Jesum dat soete kindekijn.

 

 

 

9.

 

Dat kint moet sijn ghebenedijt

 

ende sijn moeder in alre tijt!

Tekst.

Hoffmann v.F., Niederl. geistl. Ldr., 1854, nr. 13, bl. 38, zonder wijsaanduiding.

Melodie.

Bäumker, Niederl. geistl. Ldr., nr. 69, Vierteljahrsschrift 1888, bl. 306, naar het Weener Hs. Vgl. hierna: ‘Heer Jesus uwen brunen cop’. - Deze zangwijs behoort tot de ‘verdwaalde melodieën’ (VII^den en I^sten kerktoon); zie hiervoren I, bl. XX, en onze verhandeling: De melodie van het Nederlandsche lied, 's-Grav. 1902, bl. 53.