Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1587]

425. Verblijdt u, Vlaenderlant, schoon blomme.
(Van den vrede van ‘Aeyghersmoorte’, 1538)

1.
Verblijdt u, Vlaender-lant, schoon blomme,
machtich prieel op desen tijt;
den paeys is nu bekendt al omme,
dinct vry dat ghy geluckich zijt;

[p. 1588]

 

de meeste twee der weerelt wijt

 

hebben van zelfs den paeys ghezworen:

 

dies zy den Heere ghebenedijt,

 

dat hy ons heeft dus wtvercoren;

 

Mars is ghestremt en tsviandts toren,

 

druc is gheweert wt ons foreest.

 

Lof Vadere, lof Sone, lof helich Gheest!

 

 

 

2.

 

Ons is ontdaen der vreuchden poorte,

 

de Lelie aen den Arend sant,

 

ons Keyser track naer Aeyghersmoorte,

 

daer hy den Vrancxken Coninck vant;

 

sy confirmeerden daer d' bestant

 

ende eeuwich paeys voor ons bequame:

 

elk ander gaefzy sulcken pant,

 

dats d' land sal hebben groote vrame.

 

Wy zijn bevrijdt voor druck en blame,

 

men wert ghetrocken noch gheteest.

 

Lof Vadere, lof Sone, lof helich Gheest!

 

 

 

3.

 

Janus den tempel is ghesloten,

 

dien Tullus voortijds heeft ontdaen;

 

met heunich wordt al d' land deurgoten,

 

op doornen sullen druyven staen:

 

de schueren werden vul van 'tgraen,

 

tsuyvel sal al omme overvloeyen,

 

de weerelt sal vul vreuchden baen,

 

elck boom die zal nu twee werf bloeyen,

 

wies onslien faelt, sal dobbel groeyen,

 

voor faute en zy niemant bevreest.

 

Lof Vadere, lof Sone, lof helich Gheest!

 

 

 

4.

 

Nu sullen rusten voor alle andre,

 

by dat ghetuychd' Ozeas fier,

 

den Arend en den Salamandre,

 

prophetie is volcommen hier;

 

den Arend vlieghd als thoochste dier,

 

gheen onrecht hoordtmen hem te biene;

 

den Salamandre woend int vier;

 

dus zijn zy alle bee t' ontsiene:

 

haer felheyt staet ons niet te vliene,

 

ons is ghebluscht alsulck tempeest.

 

Lof Vadere, lof Sone, lof helich Gheest!

[p. 1589]

 

5.

 

Prince, hoechste God, wy zijn wel taeyse,

 

u danck' wy als hier af regent;

 

wy zijn versien met goeden paeyse,

 

maeckt dien gheduerich zonder ent;

 

ghy hebt ghebluscht al ons torment,

 

lof zy u eeuwich tallen stonden,

 

lof dy, als Vader excellent,

 

lof zy dy, altoos niet om gronden,

 

lof wese dy, van allen monden,

 

lof, die ons bystaet minst en meest.

 

Lof Vadere, lof Sone, lof helich Gheest!

1, 5. Karel V en Frans I. - 1, 9. t.: ghestrent. - 2, 7. Zij gaven elkander de verzekering, dat het land zal hebben vrede. - 3, 1. De tempel door Romulus ter eere van Janus gesticht, die gedurende den oorlog open bleef en alleen bij den vrede werd gesloten. - 3, 2. Tempel dien Tullus Hostilius, de derde koning van Rome, heeft ontsloten. - Voor heel de 3^de str. cf. Numeri XIII. - 4, 2. De profeet Hosea, die echter niets van dien aard profeteert. - 4, 3. De arend verbeeldt moed, de salamander kracht. De salamander heeft een zeer taai leven; immers werd hij, volgens vroeger volksgeloof, in het vuur geboren en wederstond er aan. Het wapen van Frans I voerde een salamander te midden der vlammen met de kenspreuk: ‘Nutrisco et extinguo’, ik voed en doof uit. - 5, 1. taeyse, Fr. à l'aise = tevreden, voldaan.

Tekst en melodie.

Matthys de Casteleyn, Diversche liedekins, Gent 1574, nr. 30, bl. 75; juichlied bij 't sluiten van den vrede met Frankrijk tusschen Karel V en Frans I, te Aeyghersmoorte’ (Aigues-Mortes, 1538). - Aangeh. door Dr. P. Fredericq, Onze Hist. ldr., 1894, nr. 69, bl. 74. - Cornelia Cath. van de Graft, Middelndl. historieldr., 1904, nr. 35, bl. 183, volledige tekst met aant. en aanduiding der historische bronnen.

Vgl. de melodie met de zangwijs: ‘Wt vreughden werdt hier een liedt ghesonghen’, nr. 419, bl. 1563 hiervoren.