Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1567]

420. Schoon Vlaender-landt, edel Gravinne.
(Vrede van Madrid, 1526)

1.
Schoon Vlaender-landt, edel Gravinne,
vervroeyt u nu al buyten keere,
ghy hebt verworven paeys en minne,
noyt mare vermaect dy dus seere;
dijn lof end' eere
wast lanck zoo breere,
verblijdt u rasch metten verheughden;
paeys is den oorspronck van alle vreughden.

2.
Den Vlamingh mach nu zeer wel lusten,
wat mocht hy meer aen Godt begheeren?
Met paeys zal elck op syn bedd' rusten,
met paeyse zal hem elck gheneeren;

[p. 1568]

 

paeys zal beweeren

 

des vyandts deeren;

 

paeys sal ons houwen vul van deughden;

 

paeys is den oorspronck van alle vreughden.

 

 

 

3.

 

Veur niemandt durven wy ons veynsen,

 

niemandt en zal ons nu vercleenen;

 

paeys heeft beweert ons achter peynsen,

 

paeys heeft ghebluscht ons druckich weenen;

 

paeys sal verleenen

 

meer dan wy meenen;

 

paeys is tvoedtsel van alle ieughden;

 

paeys is den oorspronck van alle vreughden.

 

 

 

4.

 

Almachtich Prince, Godt hier boven,

 

wy dancken u met goe bescheede;

 

anders en meugh wy niemandt loven,

 

ghy zijt regent int sweerelts weede;

 

dees Princen beede

 

bewaerdt van leede,

 

niet meer werden wy van d'ontvreughden;

 

paeys is den oorspronck van alle vreughden.

1, 2. Verheugt u nu boven mate. - 1, 6. groeit hoe langer hoe meer aan. - 2, 4. gheneeren, ‘tolerare vitam’ (Kil.), genoegen hebben. - 2, 5. beweeren = afweren. 3, 1. durven = moeten, behoeven. - 3, 3. achter peynsen, Fr.: arrières pensées, zorgen. - 4, 4. weede = weide. - 4, 7. t.: ontweughden.

Tekst en melodie.

Matthijs de Casteleyn, Diversche liedekins, Ghendt 1574, nr. 15, bl. 36. Lied op den vrede van Madrid den 14 Januari 1526 gesloten tusschen Karel V en Frans I. Bij dit verdrag liet de laatste zijne aanspraken op Napels, Milaan, Genua, Asti en de opperheerschappij over Vlaanderen en Artois varen, stond Bourgondië af, beloofde Eleonore, de zuster van den Keizer te huwen en leverde tot aan de uitvoering dier bepalingen zijne twee jongste zonen als gijzelaars. - Aangeh. door Dr. P. Fredericq, Onze historische volksldr., 1894, nr. 55, bl. 64; - Cornelia Cath. van de Graft, Middelndl. historieldr., nr. 25, bl. 149, tekst met aant. en opgave van de historische bronnen.

De melodie, hierboven met vermindering van de helft der notenwaarde teruggegeven, werd voorgedragen ‘op der zelver wijs’ als de Casteleyn's ‘Fortuna, wien maeckt my vol zorghen?’ (nr. 14), en heeft zoowel als de onmiddellijk voorgaande: ‘Wt vreughden werdt hier’, enz., verwantschap met de zangwijs van: ‘Den lustelijcken mei’. Vgl. nog het slot van de bovenstaande wijs, met het slot van de melodie: ‘Verblijt u Vlaenderlant’, te vinden hierna. - De hinderlijke scansie in str. I: ‘edél Gravínne’, mag in de Casteleyn's liederen eene uitzondering heeten.