Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1474]

397. Mol, mol, waar zit-je?

‘Mol, mol, waar zit-je?’
- ‘De mol zit in zijn hol.’
- ‘Wel molleken, hedde geen strooi van doen?’
- ‘Wel neen ik,’ zei de mol.
- ‘Mol, mol, waar zit-je?’
- ‘De mol zit in zijn hol.’

‘Mol, mol, waar zit-je?’
- ‘De mol zit in zijn pitje.’
- ‘Mol, mol, waar loopt je?’
- ‘De mol loopt in zijn hoopje.’
- ‘Wel molletje, hebt gij geen strooi van doen?’
- ‘Ba neen ik,’ zei de mol.
- ‘Mol, mol, mol!’
- ‘En de mol zit in zijn hol.’

‘Mol, mol, waar is de mol?’

- ‘Naar Amsterdam.’

- ‘Wat doet hij daar?’

- ‘Hij kamt zijn haar.’

‘Laat hem van avond thuis komen,

dan zal hij wat hooren:

de beddestok om zijn ooren.’

Tekst. A.

Dit lied, thans nog te Gent bekend, wordt voorgedragen op dezelfde wijs als het voorgaande: ‘Klein, klein kleuterken’ (melodie A).

B.

Lootens et Feys, Chants pop. flamands, 1856, nr. 219, bl. 222, ‘Air de Midas’. - Als aan deze wijs beantwoordend, had de heer Feys de goedheid mij eene melodie

[p. 1475]

aan te duiden, welke geene andere is dan degene van het Fransche kinderliedje bekend onder den naam van ‘la Polichinelle’. Zij berust echter op eenigszins anderen versbouw. Wij laten ze hier volgen naar Vieilles chansons pour les petits enfants, Paris, E. Plon, Nourrit et Cie., z.j., bl. 8, zooals ze overigens werd gebruikt in Ad. Adam's jongste werk: Les pantins de Violette (Parijs 1856):

Pan! qu'est-c'qu'est là?
C'est Po - li - chi - nel, Mam'-sel - le.
Pan! qu'est-c'qu'est là?
C'est Po - li - chi - nel que v'là.
Il est mal fait
Et craint de vous dé-plai - re,
Mais il es - pè - re
Vous chan-ter son cou - plet.

Over dit lied en de geboorte-akte van ‘Polichinelle’ kan men verder raadplegen Ernest Maindron, Marionnettes et guignols, Paris, z.j., c. 1900, bl. 106 vlg.

C.

Dr. J. van Vloten en M.A. Brandts Buys, Nederlandsche baker- en kinderrijmen, 4^de uitg., 1894, bl. 123, onder de ‘verdere speelrijmen’, zonder zang, met deze aanteekening: ‘Een kind, dat voor de mol speelt, gaat weg, de anderen geven elkaâr de hand en beginnen te zingen: ‘Mol, mol, waar is’, enz. - De mol komt dan voor den dag, en de kinderen gaan op de hurken zitten; weet hij er een te raken voor ze zitten, dan moet hem dit, als mol, vervangen. Voor verdere varianten zie A. de Cock en Is. Teirlinck, Kinderspel en kinderlust, II (1903), bl. 133 vlg., onder de ‘Rondedansen met plotseling neerhurken’.