Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1389]

379. Onder de lindeboom groene.

A.

1.
Onder de lindeboom groene,
daer ryde ik naer myn lief; (2 maal)
en of ik ryde of tyde,
myn lief en was daer niet. (2 maal)

2.
En of ik ryde of tyde,
verdrooget moet gy zyn. (2 maal)
Wy zullen t'avond wand'len
en maken eenen hoed,
ja maek'n een rozenhoed.

3.
Een roozenhoed van bloemen,
met een kroonelind of twee. (2 maal)
Wat kwam myn lief te zenden
van Parys over zee,
ja, van Parys over zee?

4.
Wat kwam myn lief te zenden?
Een Parysbrievetje. (2 maal)
Winne staet er in geschreven
van binnen myn brievetje? (2 maal)

[p. 1390]

 

5.

 

Winne staet er in geschreven:

 

‘jongvrouwe, leest den brief; (2 maal)

 

al spreken de jongmans schoone

 

en gelooft ze daerom niet. (2 maal)

 

 

 

6.

 

‘Al spreken de jongmans schoone,

 

zy hebben een loozen zin. (2 maal)

 

Den appel die op den bogaert staet,

 

hy hevet wormen in,

 

ja, hy hevet wormen in.

 

 

 

7.

 

‘Den bogaert is gesloten,

 

daer in komt niemand in, (2 maal)

 

niet anders als 't nachtegaeltje,

 

het vliegt van boven in.’ (2 maal)

1, 3. En of ik heenrijd of weertrek. - 2, 3. n. de lindeboom. - 4, 3. Winne voor wijne, gemaakt met een suff. ne en wij een ond instrumentaal van wie, wie, wat. Dat wij heeft men in 't Mdn. twi = tot wat, waartoe, waarom.

Onder de groene linde.
B.

1.
Onder de groene linde
daer ley een krebbeling;
zoo verre als dat ik ging
en myn lief en was daer niet.

[p. 1391]

 

2.

 

Heb ik myn lief verloren,

 

spelen gaen ik nu doen.

 

Wy gingen te samen wandelen

 

en wy mieken daer een hoed

 

van roozen al zoo zoet.

 

 

 

3.

 

D' eene van winter-roozen,

 

d' ander van winter-sneeuw.

 

Wy gingen te samen wandelen,

 

en van Parys [al] over zee.

 

 

 

4.

 

Wat zond hy wederomme?

 

Een Parys-brievetje,

 

met twee vergulden letters,

 

en van binnen een liedetje.

 

 

 

5.

 

Wat stoeger in geschreven?

 

Medegezellen leest den brief:

 

‘al zyn de knechten schoone

 

en bemint ze daerom niet.

 

 

 

6.

 

‘Al zyn de knechten schoone,

 

z' hebben een loozen zin.

 

Den appel die in den bogaert staet,

 

hy hevet de wormen in.

 

 

 

7.

 

‘Den appel die in den bogaert staet,

 

hy heeft de kaken rood;

 

van buyten is hy schoon

 

en van binnen is hy loos;

 

zoo zyn de knechten boos.’

1, 2. krebbeling = slaapstee van krebbe, d.i. krib in de bet. van wieg.

Tekst en melodie.

A. De Coussemaker, Chants populaires des Flamands de France, 1856, nr. 53, bl. 185, opgeteekend te Duinkerke, Roozenhoed- of Kroonlied. - Erk u. Böhme, Deutscher Liederhort, II, nr. 409c, bl. 223, die het stuk met Duitsche vertaling geven, teekenen daarbij aan: ‘Dies vlämische Lied mit seinem Baumgartenschluss (str. 7) is ein Nachkömmling des altniederländischen Liedes von der Ostfahrt’ (‘Naer Oostland willen wi ryden’); auch die Melodie ähnelt der alten.’ Zooals wij het reeds vaststelden, behoort de bedoelde strophe niet bij het lied ‘Naer Oostland’, enz., maar wel bij de liederen: ‘Naar Roosland zijn wij gevaren’, of ‘De

[p. 1392]

son is onder gegangen’; zie hiervoren I, bl. 721, nr. 198 B, str. 4, en bl. 723, nr. 199, str. 2. De melodie van nr. 379 heeft ook gansch andere cadensen dan de melodie ‘Naer Oostland’, en kan dus moeielijk met deze worden in verband gebracht.

B. De Coussemaker, t.a.p., nr. 52, bl. 183, uit Belle. Zooals d.C. het doet opmerken, leveren de bedorvenheid in den tekst en de recht oorspronkelijke melodie genoegzame bewijzen voor den onderdom van dit lied.