Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1190]

327. Klaes die sprak zyn moeder aen.

A.

1.
Klaes die sprak zyn moeder aen
als dat hy wilt gaen trouwen:
‘Klaes, wat zal u overgaan,
en hoort naer myn vermaen;
't trouw'n is op zyn besten
vol zorg en groot dangier;
daer stek'n in veel nesten
al voor een kort plaizier.
Klaes en trouwt uw leven niet,
of gy komt in ellenden;
Klaes en trouwt uw leven niet,
of gy komt in 't verdriet.’

[p. 1191]

 

2.

 

- ‘Moeder, ik ben wys genoeg,

 

en tot myn rype jaren;

 

all' de meysjes van de stad

 

die zyn my achter 't gat.’

 

- ‘Klaes, -wilt u bedaren,

 

het huwelyk is pyn,

 

vol ruzie en groot bezwaren,

 

alzoo men komt te zien.

 

Klaes en trouwt uw leven niet, enz.

 

 

 

3.

 

‘Al de meysjes van de stad

 

die steken vol gebreken;

 

d' eene is lekker, d' ander leêg;

 

dat blykt aen veel ter deeg'.

 

Trouwt gy met een ryke,

 

dan hebt g' altyd verwyt;

 

trouwt gy met een arme,

 

gy dan versteken zyt.

 

Klaes en trouwt, enz.

 

 

 

4.

 

‘Trouwt gy met een kermispop,

 

die kost veel van pareeren;

 

een die snaerig dansen kan,

 

all' plagen voor den man.

 

Trouwt gy met een roste,

 

z' heeft een stinkenden geur;

 

trouwt gy met een brunettje,

 

die heeft een zwart koleur.

 

Klaes en trouwt, enz.

 

 

 

5.

 

‘Als gy met een spinster trouwt,

 

het huys is vol miserie;

 

of een die uyt naeyen gaet,

 

't is al tegen den draed.

 

Trouwt gy met een waschter,

 

die mag wel brandewyn;

 

trouwt gy met een ligtedant,

 

die wilt by vryers zyn.

 

Klaes en trouwt, enz.

 

 

 

6.

 

‘Trouwt gy met een spelwerkeeg,

 

die kan niet wasschen en naeyen;

 

of een breidster, Klaes, myn maet,

 

die zyn altyd op straet.

 

Trouwen dat zyn plagen,

 

met een bedroge meyd,

 

waer gy in korte dagen

 

kok en vader zyt.

 

Klaes en trouwt uw leven niet, enz.

 

 

 

7.

 

Trouwt gy met een kamerier,

 

of met een keukemeysen,

 

lekker moet het kostjen zyn:

 

die mogen bier en wyn.

 

Trouwt gy met een vette,

 

g' hebt een luyerpak;

 

trouwt gy met een mager,

 

g' hebt eenen beenen zak.

 

Klaes en trouwt uw leven niet, enz.

 

 

 

8.

 

‘Die een wyf met kinders trouwt,

 

die is altyd geschoren,

 

zoo wel wyf als weduwaer,

 

aenziet dit aerdig paer!

 

slaet hy op de vruchten,

 

zoo slaet hy op het wyf;

 

het huys is vol genuchten,

 

met vloeken en gekyf.

 

Klaes en trouwt uw leven niet, enz.

 

 

 

9.

 

‘Trouwt gy met een schoon jonkwyf,

 

die moet gy wel bewaren;

 

trouwt gy met een oud kattyf,

 

g' en hoort niet als gekyf.

 

Trouwt gy met een kreupel',

 

't is: hay! hay! hay! myn been!

 

trouwt gy met een scheel marot,

 

die ziet er twee voor een.

 

Klaes en trouwt uw leven niet, enz.’

 

 

 

10.

 

Klaes die kreeg de vrees in 't lyf

 

al door zyn moeders woorden;

 

hy en wil noch vrouw noch bruyd:

 

zoo Klaes die schoot daer uyt.

 

Klaes moet Klaesje blyven,

 

't is Klaes zyn g'heel lyf deur;

 

hy vreest voor kwade wyven,

 

voor last, en krevecoeur.

 

Klaes en trouwt uw leven niet, enz.

[p. 1192]

 

11.

 

Men vind op des weirelds baen

 

wel duysent van die Klaesjes,

 

die vervaert zyn van de trouw

 

en van een groot berouw.

 

Meysjes, bruyd en vryster

 

zou moe'n gesuykerd zyn,

 

om voor den asschevyster

 

koken suyptjes met wat wyn.

 

Klaes en trouwt zyn leven niet,

 

want hy vreest voor ellenden;

 

Klaes en trouwt zyn leven niet,

 

want hy vreest voor verdriet.

6, 1. spelwerkeeg = speldenwerkster, kantwerkster.

B.

Klaas en trouwt uw leven niet,
of gij komt in ellende;
Klaas en trouwt uw leven niet,
of gij komt in verdriet.
Trouw-je met een manke,
ze springt al op een been;
trouw-je met een schele,
ze ziet er twee voor een.

Tekst en melodie.

A. De Coussemaker, Chants pop. des Flam. de France, nr. 136, bl. 385, ‘Klaesje’; - B. Snellaert, Oude en nieuwe liedjes, 1864, nr. 118, bl. 126, éen enkele thans nog bekende strophe.

Deze melodie is ontleend aan: Lucile, ‘Comédie en un acte’ (1769) van Marmontel en Grétry, bl. 125 der oorspronkelijke partituur:

[p. 1193]

Chan-tons deux é - poux
que sous ses loix l' a-mour as - sem - ble,
chan - tons deux é - poux
qu'il joint de ses noeuds les plus doux.
Au - tour deux il nous sem - ble
dan - ser sous deux jeu -nes or-meaux,
qui s'é - lè - vent en - sem - ble
pour u - nir leurs ra - meaux.

Ook het liedje: ‘Mitte (Marie) confitte, kom t' avond t'huis’ (Lootens et Feys, t.a.p., nr. 117, bl. 211) berust op deze melodie.

Firmenich, Germaniens Völkerstimmen, III, bl. 86, aanverwante Nederduitsche tekst (dialect van Strelitz): ‘Moder, wat dünkt ju? scholde ich woll frien’.