Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1003]

281. Te Haerlem in den Houte.

str. 4, v. 1.

str. 4, v. 3.

1.
Te Haerlem in den Houte -
keert de molenaer om -
daer woont een meysken stoute.
Om en om en wederom,
en keert de molenaer om; poffa!

2.
Dat hoorden een der knapen -
keert de molenaer om -
die woud by 't meysken slapen.
Om en om en wederom,
en keert de molenaer om; poffa!

3.
- ‘Dat mijn moeder dat wiste -
keert de molenaer om -
sy sloot my in een kiste’.
Om en om en wederom,
en keert de molenaer om; poffa!

[p. 1004]

 

4.

 

- ‘Men sal uw moeder schencken wijn -

 

keert de molenaer om -

 

sy sal soo wel te vrede sijn.’ -

 

Om en om en wederom,

 

en keert de molenaer om; poffa!

Tekst.

Amst. vreughde-stroom, Amst. 1655, I, 2^de druk, bl. 181. - Willems, Oude Vl. ldr., nr. 235, bl. 490, naar dezelfde verzameling, uitg. 1654, zonder het refrein: ‘poffa’. Wellicht is dit refrein of liever deze uitroep af te leiden van: poffen, met een doffen slag op den grond neerkomen of doen neerkomen, zooals nog gebeurt aan het einde van een kinderdans-couplet of ook telrijm, waarbij de kinderen gezamenlijk neervallen of gaan neerhurken.

Melodie.

Naar de zangwijzen voorkomende bij Dr. Land, Luitboek van Thysius, nr. 30, waar gewezen wordt op de melodieën te vinden bij Lootens et Feys, Chants pop. flam., nrs. 108, 132 en 139, met aanverwanten aanvang.