Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 986]

274. Het was op eenen avond laet.

1.
Het was op eenen avond laet,
dat ik gong wandelen al langs de straet;
en de maen die scheen er zoo duister,
jae, jae, jae duister,
dat ik schier geen sterreken en zag.

2.
‘Och doeget open, myn engelin,
och doeget op, laet uwen minnaer in!
Ik heb hier zoo lang staen wachten,
jae, jae, jae wachten,
dat ik schier vervroren ben.’

[p. 987]

 

3.

 

‘Ik doen er voorwaer niet op,

 

ik en laet er geenen minnaer in;

 

gy moest er my dan ook zeggen,

 

jae, jae, jae zeggen,

 

of gy my bemint alleen.’

 

 

 

4.

 

- ‘Ik bemin u maer alleen,

 

zoete lieveken, ook anders geen.

 

Ik heb hier zoo lang staen wachten,

 

jae, jae, jae wachten,

 

dat ik schier vervroren ben.’

 

 

 

5.

 

Maer 's nachts, te midden van de nacht,

 

op haer slaepvensterken quam haer een slag,

 

en de moejer die dat hoorde,

 

jae, jae, jae hoorde:

 

‘lieve dochter, wat is dat?’

 

 

 

6.

 

‘Moejer, 't is dat katjen klein,

 

dat daer speelt met het muiselyn,

 

en de muis die is er gevangen,

 

jae, jae, jae gevangen,

 

en zy heeft er recht moeite gekost.’

2, 1 en 2. t.: or doeget. - 5, 1. Maer 's nachts, maer 's nachts, maer 't middel, enz.

Tekst en melodie.

Büsching u. von der Hagen, Sammlung deutscher Volkslieder, 1807, Anhang, nr. 1, bl. 309, Brusselsche tongval met Duitsch doorspekt; - Hoffmann v.F., Niederl. Volksldr., nr. 125, bl. 234, herstelde lezing, hierboven weergegeven.