Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 857]

235.
Wel Island, gy'n bedroefde kust.

1.
Wel Island, gy'n bedroefde kust,
gy doeter menig herte lyden;
gy maekt de meisjes g'heel ong'rust
in de bedroefde zomertyden,
omdat zy hun lief plaisant
vyf groote maenden moeten derven.
Ze zyn gevaren naer Island,
de meisjes zyn al om te sterven.

2.
Me zien ze gaen al langst de straet,
met hulder hoofd nedergebogen,
en hulder hertje zwaer gelaên,
met de tranen in hulder oogen,

[p. 858]

 

hulder hertje vol minnepyn,

 

dat me ze zouden geirne klagen.

 

Cupido, wil hun trooster zyn,

 

en wil zorgen voor hulder dragen!

3.
Nu geven zy daer zucht op zucht,
in de lange zomersche dagen.
't Kapelletje is hulder toevlugt:
wat gaen ze daer al gaen maken.
In het sermoen al van den Heer
men ziet ze komen by heele hoopen.
Waren de jongmans maer gemeen,
ze zoên liever ten danse loopen.

4.
Den een vergaert om een gouden kruys,
den and'ren om een gouden keten;
daer gaen veel meisjes proper en kuys,
hoe gaet dat? den duyvel moetet weten.
Zy zeggen dat zy eerelyk zyn,
al moesten z' haer zelven rouwen.
Die met zoo meisjes gezeirt zijn,
ze moeten hulder ooren krouwen.

2, 2, enz. hulder = hunlieder, hun. - 3, 4. t.: wie gaen, enz. - 3, 6. t.: men zie. - 4, 4. t.: moeten.

Tekst en melodie.

De Coussemaker, Chansons populaires des Flamands de France, nr. 67, bl. 256, ‘Het afzyn’; uit den mond des volks. - De Duinkerksche schepen die naar IJsland ter vischvangst varen, blijven gedurende zes maanden op zee. In 1894 namen 78 schepen met eene equipage van 1345 man, waaronder een zeker getal West-Vlamingen, deel aan de vischvangst.