Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 632]

170.
Als ik mijn Anna kusschen mag.

Als ik myn Anna kusschen magh,
lach ik met Goden lekkernyen;
de zon op 't schoonste van den dagh
kan my min, als haar oog, verblyen.

Laat Febus in het morgenroot
zich met Aurora vry vermaaken,
'k legh liever in myn Annâs schoodt,
en pluk de roosjes van haar kaken.

'k Misgun Jupyn zyn spytigh wyf,
noch Mars zyn boeltjen uytgeleezen;
dat Bacchus by zyn Ceres blyf,
'k wil liever by myn Anna weezen.

Haer aanschyn my een hemel strekt,
hare oogjens zyn myn zonnestralen;
ach! als ze my dat licht onttrekt,
verquyn ik in een nacht van qualen.

[p. 633]

 

Het root koraal is zonder glans

 

by 't geurigh blos van hare wangen;

 

myn ziel blyft in den gouden krans

 

van haar gekrulde lokjes hangen.

Ze is altyt tot myn min bereydt;
nooyt heeft de hare my verdroten;
wat heb ik vaak al zoetigheyt
in hare omhelzingen genoten?

Die vreugt ga nooyt uyt myn gemoedt,
noch immermeer uyt myn gedachten;
myn Anna, ach! hoe zoet, hoe zoet,
is 't in uwe armen te vernachten!

Tekst.

Th. Arents, (1652-1700), Mengel poëzy, Amst. 1724, bl. 150, ‘Op myn Anna. Toon: Ook liep de zee tot aan Parys’; - 't Groot Hoorns ... lb. (vervolg) Amst. J. Kannewet, z.j., bl. 156, ‘Minne sangh. Stem: O heylig, salig Bethlehem’; - Thirsis minnewit, Amst. 1752, I, bl. 106, zonder wijsaanduiding. In beide laatstgenoemde verzamelingen luidt de aanvang: ‘Als ik mijn Philis kussen mag’. - Nederl. lb. (van Dr. van Vloten), 's-Grav. 1850, bl. 12: ‘Als ik mijn Filis kussen mag’. - Wellicht werd, in den aanvangsregel, de naam van Anna door den meer populairen van Philis vervangen.

Melodie.

Zie onder de geestelijke liederen onzer verzameling: ‘O salich, heylich Bethleem’.