Besluytreden gestelt in Refereyndicht van derthien Syllaben.
Den Dichtstelder spreket.
O Groote liefde goet, o salighe kinderen,
Cimon wat een deucht hebt ghy u vaer bewesen,
Cimona woud' de liefd', oock gheensins verminderen,
Ter werelt wy van gheen, meerder liefde en lesen,
Sy heeft haer vaer ghelaeft, met haer borsten ghepresen,
Dus is sy een voorbeeldt, d'welck is aller eeren waert:
Coemt hoort en merct al ghy, kinderen, coemt siet desen
Vierighen brant, en gheeft, een vonnis vry onbeswaert,
O ster veel zijn die haer, quijten in der liefde aert,
Als dese twee nu doen, ghy en sultse niet vinden,
Want sulcke liefde haer, niet meer openbaert,
Liefd' is ghevolden lang, schier uyt des werelts inden,
Al waert dat d'ouders hier, noch eens so seer beminden,
Haer kinderen en haer, voeden met haer eyghen bloet,
Daer is gheen verghelding, sy slachten al de blinden,
Niet eens siende de deucht, diemen haer so willich doet,
| |
Worden haer ouders dan, ghebrecklijck ja sonder goet,
Soo verstooten sy haer, de deucht is lang vergheten,
Ist dan dat vaer en moer, de kinderen bidden moet,
Als hebbende gheen ghelt, noch oock gheen broot om eten,
Tis wy behoevens selfs, sy en willen niet weten,
Dat d'ouders so suer valt, eer sy al zijn opghebrocht:
Cimon, Cimona, oock, ghy moecht u hooch vermeten,
Ws ghelijck vind ick niet, waer dat ick oyt heb ghesocht,
Een moeder heeft wel thien, kinderen haer voorraet bedocht,
Thien kinderen connen seer, qualijck een moeder houwen,
D'ouders hebben veel tijts, nacht en dach neirstich ghewrocht,
Om haer kinderen te, bevrijden voor benouwen,
Maer te beclaghen ist, dat sy moeten aenschouwen,
Dat haer kind'ren niet veel, oft niet op haer en passen,
Ontwaect ghy jonghers doch, die in liefde vercouwen,
Die liefd' die vercout is, laet doch groeyen en wassen,
Ghy hebt ghesien hoe hem, desen Cimon ginck rassen,
Om zijnen vader uyt, den kercker haest te vryen,
Hoort Cimona ghy sout, eenen hont hooren bassen,
Sy leert u hares lijfs, ghevaerlijcheyt niet myen,
Sy stelt vrees, angst, en noot, al wat daer is besyen,
Alleen soeckende den, vader te doen onderstant,
Seer wel heeft zijt verdient, al naecte haer verblyen:
Och mocht dees groote liefd', mocht desen vyerighen brant,
Ontsteken dees heel stadt, ja oock het gheheele lant,
Oft ten minsten dat hert, en der kindren ghedachten,
D'ouders en souden haer, so niet bedroeven met schant,
Men soude al den dach, niet hooren so veel clachten,
Haer ouders souden sy, anders eeren en achten,
Sy souden haer altijt, ghehoorsaemheyt bewijsen,
Sy en souden so seer, op d'ouders doot niet wachten,
Haer te vertoornen, sou haer wesen een afgrijsen,
Sy souden altijt de, Godsalighe liefd' prijsen,
Dus id ick laet u dees, Liefde nu bevolen,, zijn,
Ondanckbaerheyt moet hier, oft naermaels bequolen,, zijn.
Eynde des Spieghels der Liefden
|
|
Auteursrechtvrij