|
| |
| |
| |
De tvveede uytcoemst vande vijfde gheschiedenis, int eerst een Rondeel, daer naer Reghel-dicht van twaelf ende derthien syllaben.
Vleeschlijcke begheerte. Quaet ingheven.
Comen uyt.
VVel neef vvat dunct, u van dit stuck?
Al vvel broer ten, vvas noyt so goet,
Tis emmers vvel, een groot gheluck.
VVel neef vvat dunct, u van dit stuck?
Hoe is vergaen, al desen druck?
Daer is nu vreucht, in overvloet.
VVel neef vvat dunct, u van dit stuck?
Al vvel broer, ten vvas noyt so goet,
Naer het suer comet soet, naer het doncker dat licht.
VVat vvorter alom doch, costelijcheyt toeghericht,
Hoe salmer smeeren neef, hoe lecker salmer schranssen.
Hoe salmer springhen doch, hoe fray salmer oock danssen,
De groote Hanssen die, sullen tornoyen,, daer.
Den grooten roomer neef, men salder poyen,, claer,
Men salder spelen fray, batementen en cluyten.
Harpen, Citers en oock, Schalmeyen ende Fluyten,
D'ooren my tuyten schier, van al dat constich spel.
| |
| |
Cont ghy vvel danssen neef?
Maer ick keer vvat te cort, qualijck can ick maet houvven.
Al van mijn volck voorvvaer, vvy tvvee vvel aerdich souvven
Danssen aen tafel die, met van als vvaer ghedect.
En dan op ons teljoor, een patrijs cort ghebect,
Den roomer inde hant, sulck zijn doch uvve treken.
Gaen vvy by den hoop ons, en sal gheen vreucht ontbreken,
Van het vrouvvenvolck jent, en ben ick niet verveert.
Dat is naer uvven tant, ghy vleeschlijcke begheert
Sult doch daer een Heer zijn, men sal u voor aen stellen.
Ghy zijter oock ghenoot, als een vande ghesellen,
VVant het ingheven quaet, salder vvel tieren,, jaet.
Gaen vvy dan cloeck int velt, by de fray dieren,, maet,
Laet ons versieren raet, om in vreuchden te leven.
Siet dat ghy vvel bedvvingt, al u vals quaet ingheven,
Om dattet alles gae, gheschict soot vvel behoort.
Niet dan heerlijcke vreucht, sal ick bringhen aen boort,
Dus dienet niet ghetoeft, gaen vvy dan by de gheesten.
De bruyloft vvaer gheschent, vvaren vvy niet ter feesten,
VVant het is al naer ons, dat sy hakende,, zijn.
Ons Conincx hert hoe vvast, altijt smakende,, pijn,
Dvvelck nu is in vreucht fijn, door de liefste vercoren.
| |
| |
Dees uytcoemst en had ick, noyt ghedacht te voren,
Men vint de saeck vvel goet, al vvort sy quaet gheacht.
So yemant op hoop leeft, den tijt moet zijn vervvacht,
Gaen vvy by den hoop dan, laet ons bedrijven vreucht,, soet,
Tis vvonder so yemant, van ons beyden daer deucht,, doet.
|
|
Auteursrechtvrij