|
| |
Vande vijfde Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Bloed-dorstich ghemoed, Vvraeck-gierich hert.
Comen tsamen uijt.
WEl Broer vvat dunct u doch van dien soeten sanck.
VVat sou my duncken Broer, thooft is my daer van cranck,
Gy sy en vvillen haer, noch gantslick niet opgeven.
| |
| |
tVVaer seer goed vvaren sy heel uyt het land ghedreven,
Maer het is ver van daer, sy zijn ons veel te cloeck.
A la horco todos los Lutranos, ick vloeck
Haer al toe dat ick can, ja dat in mijnder macht,, is.
My deirt dat onder haer noch sulcken goed' eendracht,, is,
Ick meynden onder schijn van peys te maken tvvist.
Dat preken is al uyt, dat is ons al ghemist,
Sy zijn noch rijck, en sterck, sy vvillen haer cloeck vveiren.
VVy meynen haer al met des Conincx macht verveiren,
Maer niemand vraechter naer, sy zijn te seer verhit.
Dat sy naer Spaingnen gaen, maeckt claer dat ick het spit
In mijne Lenden crijch, vvat sou ick doch bedrijven.
Nu men van Spaingnen spreeckt vvil niemand schier thuys blijven,
Tis eenen yver groot ter vvereld noyt ghesin.
Daer is niet in te doen, het staet soo te gheschien,
Tis vvel een vvonde fel, die quaet is om ghenesen.
Laet ons Processi gaen, veel Roosen-Hoeykens lesen,
Vervvachten oock de cracht van ons goet Cruys-ghebedt.
Dat en geld hier al niet, daer vvord niet op gheledt,
Sy achtent over al voor inckel visevasen.
| |
| |
VVy moeten met ghevveld stijf in den vvind gaen blasen,
Ons groote Letany vveet tot veel dinghen raet.
Die daer op vvachten moet is in seer armen staet,
Maer trecht bescheet dat hangt in de hooch Kerck van Leyden,
Tgeen in den vvimpel staet (dat can ons onderscheyden,
Die in de Spaensche Vloot met tschip ghenomen vvas,
Door den Heer van der Does, ick vvas gram doen ickt las,
Daer stont, o Christ staet op, vvilt u selfs saeck nu richten.
Ick bid svvijght doch van sulcx dat en sou ons niet stichten,
Dat Schip dat daer soo bleef vvas maer een ongheluck.
En creegh de heel Vloot niet eylaes soo grooten huck,
Het bleeck hoe deirlick dat sy vveer in Spaingnen quamen.
Ick vvoud dat dees, nu ooc, soo voeren al te samen,
Maer sy zijn cloeck ter Zee, en Spaingnen naeckt ghevveen,
Soo yemands in mijn hand valt ick en spaer niet een
tVVraeck-gierich hert die salt ten lesten noch al vreken.
tSal die van Spaingnen nu oock al te suer op breken,
Soo yemands van dit volck daer comen can int lant.
Op u zijn sy soo gram, mids ghy aen elcken cant
u roede te vverck steld, soo menich mensch doet sterven,
Ghy soeckt doch overal het spel heel te bederven,
Daer ghy vvoond leeft elck een in slavernij en dvvang.
| |
[Folio Giijr]
[fol. Giijr]
| |
Daer doen ick mijn best toe, en vvaerom niet, soo lang
Als d'Overicheyt my lijd, en sal ickt doch niet laten.
Daer ick den voet in crijgh, tmoet voorts tot mijnder baten
Al sijn, ten schaed oock niet al vvordet naer beclaecht.
Daerom soo vvord ghy uyt veel Rijcken soo verjaecht,
uyt Engheland sijt ghy doch heel en al verdreven.
Spijt haerder allegaer, soo hoop ick noch te leven,
Al ben ick somtijds vvat seer benout en vervaert,
Daerom en laet ick niet te thoonen mijnen aert,
VVy sullen over al noch heerschen stout als Heeren.
Daer ghy in sluypen cond siet elck u haest vermeeren,
Daer vvorden Kercken schoon en Huysen groot gheboud,
Ghy vveet met uvven hoop het Silver en het Goud,
Te crijghen van het volck, in vvellust oock te vvoonen.
En ghy Vraeck-gierich hert die niemand vvilt verschoonen
Ghy vvoont doch over al, van u is niemand vrij.
In yeg'lijcx qualick vaert ben ick van herten blij,
Te vreken soeckt ick my, van al dat my ghebeurt,, is,
Als ickt niet vreken can, dunckt my dat thert ghescheurt,, is,
Daerom soo voegh ick my by mijnen Spaenschen hoop,
daer vvoont Vraeck-gierich hert, diet al brengt op den loop,
En anders niet en soeckt dan elcken een te schenden.
Cost ghy, ghys oud met al u moordadichste benden,
VVel vvillen moorden, en elck seylen in den grond.
| |
[Folio Giijv]
[fol. Giijv]
| |
Tvvaer veel soo ghy daer noch int leven yemands vond,
Den lesten soud ick vvaert in mijn macht oock vernielen,
Elendich vvaren sy diet tleven noch behielen,
Haer naeckten vrij noch veel groot jammer en verdriet.
Haer hoop is anders vrind, voor sulcx sy sorghen niet,
Sy meynen ons noch selfs aen den band vast te hauvven.
Ick sach haer liever al naer brand, en galghen stouvven,
Soo ghy spreeckt schijnet dat hier voor ons is cleyn cans.
My dunckt vvy danssen al te rug den Creeften dans,
Ten achter gaen vvy heel, tis ver van yet te vvinnen.
Ia Broer tis quaet ghenoech als vvy de vvaerheyt kinnen,
Ick sal vveer mijnen keer vervvachten met ghedult.
Gaet het met ons niet vvel, ten is claer niet mijn sult,
Dus gaen vvy ras van hier, het toeven mocht ons hinderen.
Ick gae vveer naer den Crijgh, gaet ghy by u biechtkindren,
En laet ons eens aensien vvat den tijd leeren sal.
vvy sullen heerschen noch als groote Heeren al,
Dus gaen vvy dan laet ons met hoop en duchten haken,
Eerst proeven tsuer, en naer de soete vruchten smaken.
|
|
Auteursrechtvrij