Voor-reden of cort verhael van d'inhoud van dese Comedie, by den Dicht-stelder.
ALbert een Keysers Soon, en Keysers Broeder mede
Van Oostenrijck, vvas om te heerschen overal
Ghesonden in Neerland, het zy tot Crijgh, oft Vrede,
hy quam seer prachtigh aen met volcx een groot ghetal,
t'Roomsch volck riep: dit is hy die ons verlossen sal,
Den Tuyn van Holland, sal hy haest om stucken breken,
Den Cardinaels rock schonck hy ons lief Vrou van Hal:
Tot Hulst, tot Cales oock, deed' hy vvel van hem spreken,
t'Scheen al t'voorgaende leed, dat soud hy cloecklijck vvreken,
Hy brocht sijn beste volck schier heel en al te niet,
En toonden noch alom de oude Spaensche treken,
Maer door des Conincx dood van Spaingnen ist gheschiet,
Dat hy ontboden is, hy track oock dervvaerts siet,
Om met I'Infante daer in houvvelijck te paren,
De Landen meynden te zijn verlost uyt verdriet:
Italien door is hy naer Spaengnien ras ghevaren,
En maeckten op den vvegh het verbond van Ferraren,
Dvvelck den Paus daer met hem besloten heeft vvel vast,
Van Braband sagh men hem als Hertogh haest verclaren,
Op des Lands rechten en vvord niet seer veel ghepast,
Hy soud' (soo't scheen) het Land meest helpen uyt den last:
En oock de Spaingnaerts al eer een jaer doen vertrecken,
Maer niet en is ghevolgt, dan druck op een ghetast,
Sijn bloedigh hert kond' hy niet langher oock bedecken,
Men sagh den vvreeden aert alsdoen tot een Maeght strecken
Die binnen Brussel vvas om Godes vvoord versmacht,
Den Roomschen haed sogt hy vveer op een nieus vervvecken,
Maer hy bevond vvel haest dat te cleyn vvas sijn macht,
| |
Verscheyden raed heeft hy met sijn volck overdacht,
En vvoud t'Land proeven eens met soetheyt te verleyen,
Selfs en vvoud hy niet (als te trots, en hoogh gheacht,)
Den Vreed' aensoecken eerst, maer begont soet te vleyen,
Door veel Ghesanten cloeck, om den vvegh te bereyen,
Soo van den Keyser, als van Princen vvijd en breed,
Een Coopman quaem daer dan (soo't scheen) hem vvat vermeyen.
Dan een Advocaet loos, oock tot s'Lands dienst ghereed,
Naer t'segghen sijn, maer elck vvist sijn list en bescheed,
T'vvas om s'Lands meyningh', en den sin uyt te halen:
t'Land volghende trouvven raed, die t'Spaensch bedroch vvel vveet,
En seyden rond uyt dat sy geensins niet en talen
Naer sulck een vrede snoo, die gantsch'liick niet soud falen
Tot naerdeel van haer, en van t'heylich Godliick vvoort,
Sy hebben liever tot vermeeringh' van haer palen
Te bliiven vast verknocht, met trou en d'oud accort,
Den vyand liever selfs te vallen cloeck aen boort,
En daer toe liiff, en goet, en alles by te stellen:
Aensiet doch ons bedrijff, de vvaerheyd doch eens spoort,
Siet met valschen peys, sy soecken t'Land te quellen,
Geeft slechts goet ghehoor nu, vvy sullent u vertellen.
|
|
Auteursrechtvrij