|
| |
| |
| |
Vande vierde Gheschiedenis, de derde uytcomst.
Des Schippers knecht, Adriaen van Berghen, Een van de Torf-draghers.
MYn armen doe my vvee, miin bloed is my vercrompen,
Door dit langh-duerich vverck, dagh en nacht soo te pompen,
Om dat t'schip soo leck is, quelt ons het vvater seer,
vvat ick pomp tis al vveer aen, en dat noch te meer,
Om datmen t'hoesten van al de verborghen knechten
Niet en soud hooren eens, ick en vveet vvat aenrechten,
Om dat al vvel soud zijn soo't hoort. al stil en dier,
Al is het Crijchs-volck noch vvel ghemoed en seer fier,
Den hertsvveer, hoest, en koud', die quelt haer t'allen kanten,
Ick heb nu mijnen Baes aen t'pompen vvillen planten,
De draghers draghen trof, ick beveel hem de vvacht,
Daer moet doch een zijn die opt meten vvel neemt acht,
Laet den Baes oock vvat doen, hy kant seer vvel beschicken.
Och mijn hert begint my nu al vvat te verschricken,
vvant den tijd is nae by van de bestemde daet,
Het vvaer een deerlick stuck dat sulcx ons ginck bedroeven,
My dunckt dat dragen lang duert, vvaer magh den Baes toeven?
Siet ginder comt hy aen, ick hoop tis vvel bestelt.
Nu Borsten tis ghenoegh, daer is een goet stuck ghelt,
Draeght nu niet meer, gaet vrij, vvilt vrolijc de borst smeeren,
| |
| |
Tis Saterdagh, gaet en vvilt lustich sulcx verteeren,
En Maendagh ghevet pas, siet dat ghy de rest draeght.
u reden ons voorvvaer met allen vvel behaeght,
En vvy bedancken u van uvver grooter deughden,
En sullent terstond gaen op bancken vrij met vreughden,
Int u belieft comt by, hebt het soo goet als vvy.
den tijd ons leeren sal, maeckt ghy u altijd bly,
Ick vveet doch vvel ghy en sult daer gheen land om coopen.
vvy moeten dickvvils gaen, jae draghen en seer loopen,
En dat al om den kost, alst dan eens dus vvel luckt,
Dan lacht het hert int lijf, ons oock gants niet en ruckt
hoet s'ander daeghs sal gaen, oft vvaer vveer ander halen:
dus Schipper vaert ghy vvel, en vvilt vleus naer ons talen.
De Heer sy des gedanckt, die ben ick ommer quijt,
T'vvas schier bedorven vverck, het vvas oock meer dan tijd
dat sy tvverck lieten staen, en daer uyt ginghen scheyden,
Maer vvaer mach mijnen knecht doch zijn, vvat mach hy beyden
Ou, ginder staet hy juyst, Maet vvaer blijft ghy so lang?
Ick ginck vvat op een zijd', my vvas vrij al vvat bang,
Van al dat pompen zvvaer, maer hoe ziit ghy ghevaren?
Tis nu al goed, maer ick vvas in seer groot besvvaren,
Ons saeck vvas schier ontdeckt, de plancken by naer bloot,
door t'dragen van den torff, maer ten heeft nu gheen nood,
Tis nu al vvel beschickt, ick moest haer drinck gheld gheven,
VVaerdoor het draghen is tot Maendagh te rugg' bleve,
| |
| |
Dus ben ick in dat deel, vvel ghemoed en gherust.
Ick sal vveer pompen gaen, en doen het vverck met lust,
Het pompen doet vvel veel goets, dat sy t'volck niet en horen
vvant de Soldaten meest int hoesten schier versmoren,
Het vvelck de pomp seer fray meet haer gheraes verdooft,
Het is des Heeren vverck, die haer t'verstand berooft,
Dat sy al ons bedrijf niet en sien oft en mercken.
Tis al seer goet te doen, als de heer vvilt met vvercken,
Dus ist nu vvel hoogh tijd te bidden met ootmoed,
Och Heer gheeft het volck doch een hert en goeden spoed,
Dat sy dit boos gheslacht eens moghen uyt Stad drijven,
En Broer laet ons doch nu d'een d'ander ghetrou blijven,
T'gheld ons nu, den tijd die naeckt, te nacht ist te doen,
Steld u aen't pompen cloeck, en blijft van herten koen,
de Heer dat vveet ick vvel, sal ons stuck vvel uytvuren.
Ghetrou blijf ik altiid, nu en tot aller uren,
Van t'schip en vvijck ick niet, de uytcomst moet ick sien,
Oft ick daer bleef vvat ist? al blever oock noch thien,
Als Breda verlost vvord, soo ist noch al ter deghen,
En ick en tvvijfel niet, nu't dus verr' is ghecreghen,
Oft t'sal af loopen vvel, miin hert tuycht sulcx ghevvis.
Ick moet naer de Stad toe, mids ons gheboden is
dat daer maer een int schip van ons en magh vernachten,
d'arm Pleyters slacht ic nu, die d'eynd' van haer saeck vvachten
Sy hopen alles goets, maer ziin nochtans bevreest,
Soo is t'hert oock bezvvaert, zvvaermoedich is den gheest
Tot dat t'vverck is volbracht, dvvelck nu seer haest sal vvesen,
| |
| |
Ten tvvaelven nu te nacht, sal t'hert hoop ick ghenesen,
Dat nu vvat bedroeft is, tsal dan eens sijn verheught,
Ons eerste tsamen comst sal zijn met meerder vreught,
Daer tvvijfel ick niet aen, de Heer die salt ons jonnen.
Het vvord van ons ghevvaeght, nae t'beste dat vvy konnen,
Denckt dat den tijd voor t'volck int schip ooc valt vvel lanck
Sy lijden hongher groot, benout van kaud' en stanck,
Maer t'vvord vergheten haest, als sy den troost ghenieten.
My sal verlanghen seer als ick sal hooren schieten,
Maer tsal haest ghedaen zijn, het vvord seer haest gheklaert,
Gaet dan naer t'schip toe, en vveest gantsch niet vervaert,
Aen d'Excellenci sal ick terstond de vveet' schicken,
Hoe de saeck ghestelt is, ick sal hem bescheet schicken,
Op dat als het tijd is hy ons oock sy ontrent,
Ick beveel u mijn schip, en t'gheen u is bekent,
Draeght sorgh in als, vvilt op de saeck als hoort passen,, vvel,
t'Sal morghen beter zijn, men sal haer verrassen,, vvel,
|
|
Auteursrechtvrij